Οικογένεια Καγγελάρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''οικογένεια Καγγελάρη ή Καγκελάρη (Cangelari)''' είναι μια από τις παλιότερες αρχοντικές οικογένειες της [[Κεφαλονιά|Κεφαλονιάς]].<ref>Πεντόγαλου: σελ.127</ref><ref>Ζαπάντη: σελ.156</ref><ref>Ζαρίδη: σσ.94, 108-9, 122-3, 208-9</ref>
== Γενικά στοιχεία ==
[[Βυζάντιο|Βυζαντινής]], κατά την παράδοση, καταγωγής και οικογένεια στρατιωτικών και κληρικών στο ξεκίνημά της, θα διακριθεί αργότερα στο εμπόριο, τη ναυτιλία, τις τέχνες και τα γράμματα.<ref>Sathas: σσ.5/190, 9/102-3</ref><ref>Τσιτσέλη: σσ.283, 611-612, 926</ref> Το επώνυμό της απαντάται για πρώτη φορά στα μέσα του 12ου αι. στο πρόσωπο του μεγάλου βυζαντινού αγιογράφου της εποχής [[Λουκάς Καγκελλάρης|Λουκά Καγκελλάρη]], στον οποίο αποδίδονται οι αρχαιότερες και καλύτερες εικόνες της [[Παναγία|Παναγίας]] και συχνά συγχέεται με τον [[απόστολος Λουκάς|απόστολο Λουκά]].<ref>Ελευθερουδάκη: σελ.21</ref> Ετυμολογικά ανατρέχει στο λατινικό ''cancellarius'', που σημαίνει αρχιγραμματεύς, είναι δηλωτικό λειτουργήματος και στην αρχική του μορφή πρέπει να ήταν ''Καγκελλάριος''. Μετά την [[Άλωση]] της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] κατέφυγαν στην [[Κέρκυρα]],<ref>Κόλλα: σσ.191-2, 260-1</ref> από την οποία μετανάστεψαν στις αρχές του 16ου αιώνα, για να εγκατασταθούν στο [[Βαρύ]] της [[Έρισσος|Ερίσσου]], στην [[Κεφαλονιά]], όπου ανέλαβαν τη στρατιωτική διοίκηση της περιοχής.<ref>Sathas: σσ.5/190, 9/102-3</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.16, 51-52, 54, 61</ref> Η εγγραφή τους στη [[Χρυσή Βίβλος|Χρυσή Βίβλο]] αναφέρεται το 1652, μέλη της, όμως, μετείχαν ήδη προ του 1560 στο Συμβούλιο των Προκρίτων (''Conseglio dei Primarii'') και αργότερα στο Συμβούλιο της Κοινότητας (''Conseglio della Communità'') της Κεφαλονιάς.<ref>Ζαρίδη: σσ.94, 108-9, 122-3, 208-9</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.104, 112-114, 122</ref><ref>Καγκελάρη Καπετάνιοι 2007, σελ.138-139, 142-143</ref> Τον 16ο αι. θα εγκατασταθούν και σε άλλα μέρη του νησιού ([[Κάστρο Αγίου Γεωργίου]], Πύργο, [[Πλαγιά]], [[Βασιλικάδες]], Άσσο, [[Κοθριάς|Κοθριά]]) και τον 17ο και 18ο αι. στη [[Δήμος Σάμης|Σάμη]] ([[Αλευράτα]], [[Γριζάτα]], [[Ζερβάτα]]), το [[Ληξούρι]] ([[Μαντζαβινάτα]]) και το [[Αργοστόλι]]. Με την απελευθέρωση της [[Λευκάδα|Λευκάδας]] από τον οθωμανικό ζυγό, μέλη της θα μεταναστέψουν και εκεί ([[Άγια Μαύρα]], [[Λευκάδα (πόλη)|Αμαξική]], [[Άγιος Πέτρος Λευκάδας|Άγιος Πέτρος]]), όπως επίσης και στην [[Πρέβεζα]] και την [[Άρτα]]. Τον 19ο αι. μέλη της θα εγκατασταθούν στον ελλαδικό χώρο ([[Αθήνα]], [[Ανδραβίδα]], [[Πάτρα]] κ.α.), στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] ([[Κωνσταντινούπολη]], [[Κίος]], [[Πριγκηπόννησα]]), τη [[Ρουμανία]] ([[Βραΐλα]]), την [[Κριμαία]] ([[Κερτς]]) και την [[Αίγυπτο]] ([[Σουέζ]], [[Αλεξάνδρεια]]). Τον 20ό αι. θα μεταναστέψουν στην [[Αφρική]] ([[Ασμάρα]] της [[Ερυθραία|Ερυθραίας]], [[Βελγικό Κογκό]], [[Μπουρούντι]] κ.α.), τα [[Ιεροσόλυμα]], την [[Κύπρο]], τις [[Η.Π.Α.]], την [[Αυστραλία]] κ.α.<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.56, 66-68, 177, 179, 189, 247-248, 252-253, 269, 285, 294-295, 296, 306-309, 331, 341</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.110-118</ref>
== Κλάδοι ==
Γραμμή 12:
* Γεώργης Καγγελάρης (απεβ. περί το 1565), πρωτοπαπάς, γενάρχης της οικογένειας στην Κεφαλονιά<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.72, 133, 347, 352, 454</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.110</ref>
* Σταμάτης Καγγελάρης (απεβ. το 1602), πρωτοπαπάς, πιθανώς μετέσχε στη [[Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571)]] ως πνευματικός των [[Ορθοδοξία|Ορθοδόξων]] πληρωμάτων του συμμαχικού στόλου<ref>Ζώη: σελ.265</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.69, 133-134, 352</ref>
* Δάνιας Καγγελάρης (απεβ. περί το 1572)<ref>Μαυροειδή: σελ.269</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.65, 69-77, 80-81, 94, 112-113, 133, 138, 143, 148, 154, 157, 162-163, 166, 200, 362, 452, 454</ref><ref>Καγκελάρη Καπετάνιοι 2007, σελ.139-141</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.110</ref> και ο ανηψιός του Μάρκος Καγγελάρης (απεβ. περί το 1570)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.69, 71-76, 88, 112, 138, 142-143, 162-163, 200, 356, 452, 455-456</ref><ref>Καγκελάρη Καπετάνιοι 2007, σελ.141-142</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.110-111</ref>, καπετάνιοι, στρατιωτικοί διοικητές της [[Έρισσος|Ερίσσου]] και πρέσβεις της Κοινότητας της [[Κεφαλονιά|Κεφαλονιάς]] στη [[Βενετία]],<ref>Sathas: σσ.5/190, 9/102-3</ref><ref>Τσιτσέλη: σσ.283, 611-612, 926</ref> διακρίθηκαν κατά την επιτυχή απόκρουση τουρκικής απόβασης στην [[Έρισσος|Έρισσο]] (1561)
* Καλογιάννης Καγγελάρης, [[κουρσάρος]], πιάστηκε το 1566 [[σκλάβος]]<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.80-81, 133, 352</ref>
* Φράγκος Καγγελάρης, νοτάριος, του οποίου το πρωτόκολλο (1564-1602) είναι το τρίτο αρχαιότερο σωζώμενο νοταριακό βιβλίο στην [[Κεφαλονιά]]<ref>Σιφωνίου κ.λπ.: σσ.49, 71, 85, 88</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.69, 127, 133-134, 356</ref>
* Τζάννης Καγγελάρης (απεβ. προ του 1623), αλφιέρης του οικογενειακού στρατιωτικού σώματος με έδρα το μικρό κάστρο στην [[Πλαγιά]] της [[Έρισσος|Ερίσσου]], τον Πύργο, που έδωσε το όνομά του στο σημερινό χωριό του Πύργου<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.82, 114, 133, 163, 362</ref>
* Παγουλίνα Καγγελάρη<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.75, 88-91, 356</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.112</ref>, κόρη του καπετάνιου Μάρκου και σύζυγος του Κωσταντή Γεράκη, πάππου του ομώνυμου ναυτόπουλου που αναδείχτηκε σε "''πρωτοσύμβουλο''" του βασιλιά του [[Σιάμ]] [[Ναράϊ]] και έμεινε γνωστός με το όνομα [[Κωνσταντίνος Γεράκης|Constance Phaulkon]]<ref>Καγκελάρη Γεράκης 2012, σελ.14-18</ref><ref>Καγκελάρη Phaulkon: σσ.36-8</ref>
* Καίσαρης Καγγελάρης, [[γιατρός]], ένας από τους πρώτους γνωστούς εμπειρικούς [[γιατρός|γιατρούς]] της [['Ερισσος|Ερίσσου]] (1626)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.153-154, 200, 357</ref>
* Ζέππος Καγγελάρης, γενάρχης του κλάδου των Ζεππάτων (ή Ζεπάτων), με συμμετοχή πέντε γενεών στο Συμβούλιο της Κοινότητας, εγγράφηκε το 1652 στη [[Χρυσή Βίβλος|Χρυσή Βίβλο]]<ref>Ζαρίδη: σσ.94, 108-9, 122-3, 208-9</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XI, XII, 113-116, 122, 136, 143, 158, 162-163, 189, 201, 389</ref>
* Αντζουλέτος Καγγελάρης (απεβ. 1668)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XVI, 115, 163, 189, 389</ref>, γιός του Ζέππου και ο κουνιάδος του Γιώργος Καγγελάρης (απεβ. 1669)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.163, 189, 360</ref>, έπεσαν μαχόμενοι στην [[Κρήτη]], κατά την πολιορκία του [[Ηράκλειο Κρήτης|Χάνδακα]]
* Γιώργoς Καγγελάρης<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.82, 175, 189, 371</ref> και ο αδελφός του Νικολός Καγγελάρης<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.82, 93, 158, 174, 189, 371</ref>, πιάστηκαν [[σκλάβος|σκλάβοι]] στον [[Πολιορκία του Χάνδακα|Πόλεμο της Κρήτης]] (ο πρώτος παρέμεινε [[σκλάβος]] τουλάχιστον μέχρι το 1672 και ο δεύτερος μέχρι το 1673)
* Αντώνης Καγγελάρης (απεβ. 1697), γενάρχης κλάδου που αναφέρεται στη [[Χρυσή Βίβλος|Χρυσή Βίβλο]] του 1799 με συμμετοχή πέντε γενεών στο Συμβούλιο της Κοινότητας της [[Κεφαλονιά|Κεφαλονιάς]]<ref>Ζαρίδη: σσ.94, 108-9, 122-3, 208-9</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.125, 363</ref>
* Δημήτρης Καγγελάρης (απεβ. 1753), παπάς και δάσκαλος, γενάρχης του κλάδου των Παπαδημητράτων και γόνος κλάδου τεσσάρων γενεών κληρικών<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.X, XV, 128, 137-141, 159, 162, 393</ref>
* Δανιήλ Καγγελάρης, ιερομόναχος, ιδρυτής και κτήτορας της μονής της Υ.Θ. Μυρτιδιώτισσας (ή Μυρτιώτισσας), στην [[Κέρκυρα]] (μέσα 18ου αι.)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.146-148, 438</ref>
* Βεντούρας Καγγελάρης, [[έμπορος]], αναφέρεται στη [[Χρυσή Βίβλος|Χρυσή Βίβλο]] του 1799 και είχε σημαντική εμπορική δραστηριότητα και παρουσία σε όλο το νησί με έδρα το [[Κάστρο Αγίου Γεωργίου]]<ref>Ζαρίδη: σσ.94, 108-9, 122-3, 208-9</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.122, 124-125, 202, 204, 223, 392</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.115</ref>
* Γεράσιμος Καγγελάρης Λουράντος (1763-1843), δημιουργός οικογενειακής παράδοσης τεσσάρων γενεών ραφτάδων στο [[Κάστρο Αγίου Γεωργίου]]<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.222-223, 398</ref>
* Σπυρίδων Καγγελάρης (απεβ. 1869)<ref>Μήλλας Κτηματολόγιον: σσ.33-4, 66, 76, 106, 114-5, 155, 177</ref><ref>Μήλλας Αναδρομή: σσ.203-5, 234-7, 265-7, 280-1, 283-5, 299, 310-1</ref><ref>Μήλλας Πρίγκηπος: σσ.31, 228, 240, 254-265</ref><ref>Μήλλας Χάλκη: σσ.389, 401, 406-8</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXV, 286-290, 419</ref> και ο γιός του Κωνσταντίνος Καγγελάρης (απεβ. 1881)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXV, 286-289, 419</ref>, υποπρόξενοι της [[Μεγάλη Βρεταννία|Μεγάλης Βρεταννίας]] στην [[Κίος|Κίο]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]]
* Διονύσιος Καγγελάρης (1865-1952), [[έμπορος]], δημιουργός εμπορικού καταστήματος στην οδό Ερμού, με παράδοση που διατηρήθηκε επί τρεις γενεές<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXXIX, 248, 253-254, 260, 435</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.114</ref>
* Χρύσανθος Καγγελάρης (1868-1941), καλόγερος, ιδεολόγος λαϊκός αγωνιστής με επαναστατική ιδιοσυγκρασία, στενός συνεργάτης του [[Μαρίνος Αντύπας|Μαρίνου Αντύπα]] στην [[Κεφαλονιά]]<ref>Πετράτου: σσ.379-408, 421-433, 443</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.241-247, 296, 411</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.115</ref>
* Παναγής Καγκελάρης (1873-1936), [[έμπορος]] και διαμεταφορεύς, εγκαταστάθηκε στο [[Σουέζ]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], όπου εργάστηκε στα καταστήματα "''Bazar Universel et Bureau de Transit et d'Expéditions''" και αργότερα ίδρυσε το κατάστημα νεωτερισμών "''Bazar du Nil''"<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXI, XXXII, XXXIV, XXXV, XXXVI, 230, 308-312, 314, 322, 331, 424</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.115-116</ref>
* Κωνσταντίνος Καγγελάρης (1878-1923), κουρέας, [[μουσικοσυνθέτης]] και αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Σχολής Λειβαθούς και ιδρυτής της Φιλαρμονικής των Απόρων Παίδων [[Αργοστόλι|Αργοστολίου]]<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.274-276, 422</ref>
Γραμμή 40:
* Γεράσιμος Καγκελάρης Λάντος (1892-1945), έφεδρος αξιωματικός και οπλαρχηγός, στρατιωτικός διοικητής Νοτιο-Δυτικής [[Λευκάδα|Λευκάδας]] των Ενόπλων Ομάδων Νοτίου Λευκάδος ([[Ε.Ο.Ν.Λ.]]), που έδρασαν στο πλαίσιο του [[Ε.Δ.Ε.Σ.]] Εκτελέστηκε από τον [[Ε.Λ.Α.Σ.]]<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.281-283, 405</ref>
* Αλέξανδρος Καγγελάρης, αξιωματικός του εμπορικού ναυτικού, κατετάγη εθελοντής στο τμήμα μηχανικών του [[Ελληνικός Στρατός|Ελληνικού Στρατού]] κατά τη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]] και έπεσε μαχόμενος έξω από τη [[Σμύρνη]] κατά την υποχώρηση (1922)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXVIII, 291-293, 419</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.118</ref>
* Αικατερίνη Καγγελάρη (1896-1958), διανοουμένη, λογοτέχνις και ερασιτέχνις του θεάτρου, δραστήριο στέλεχος φιλανθρωπικών σωματείων και ιδρύτρια του δεύτερου ελληνικού φιλολογικού σαλονιού στην [[Αλεξάνδρεια]], της "''Κυψέλης''"<ref>Γιαλουράκη: σσ.525, 686</ref><ref>Κωνσταντινίδου Διανοούμενες: σσ.42-3</ref><ref>Κωνσταντινίδου Σαλόνια: σσ.9-11</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXXVI, 312, 317-320, 327, 331, 424</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.117-118</ref><ref>Καγκελάρη Σαλόνια 1991, σελ.364-366</ref><ref>Καγκελάρη Διανοούμενοι 1976, σελ.23-25</ref>
* Σταύρος Καγγελάρης (γεν. 1897), [[ανθυποπλοίαρχος]], εξάδελφος του Κωνσταντίνου, αναδείχθηκε σε αρχιμουσικό του [[Στόλος|Στόλου]] (1928-1930 και 1939-1945) και του Β.Ν. (1936-1939 και 1941-1946) και παράλληλα διευθυντή της Σχολής Μουσικών του. Κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. υπηρέτησε επί του [[Γεώργιος Αβέρωφ (θωρηκτό)|θωρηκτού "''Αβέρωφ''"]] στη [[Μέση Ανατολή]], τον [[Ινδικός Ωκεανός|Ινδικό Ωκεανό]] και στην απελευθερωμένη [[Ελλάδα]]<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.275, 330, 399</ref><ref>Καγκελάρη Αρχιμουσικός: σσ.31-4</ref>
* Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος Καγγελάρης, [[ποιητής]], δημοσίευσε το έργο του με τα ψευδώνυμα ''Κωνσταντίνου Πολίτου'', ''ΚΑΜΙΚΑ'' και ''Τ.Γ.Κ.'', με κορυφαία τη συλλογή του "''Βενιζελιάς''" (1920)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XX, 291-292, 419</ref>
* Νικόλαος Καγγελάρης και ο γιός του Ιωάννης Καγγελάρης, εφοπλιστές, είχαν στην πλοιοκτησία τους τα σλέπια "''Αλεξάνδρα''", "''Λόρδος Βύρων''", "''Σοφία''" και "''Άμυνα''", στην παραδουνάβια ναυσιπλοϊα με έδρα τη [[Βραΐλα]] της [[Ρουμανία|Ρουμανίας]]<ref>Μαρκοπούλου: σσ.15, 17</ref><ref>Φωκά: σσ.384-385, 393, 433</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.295-296, 392</ref><ref>Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.118-119</ref>
* Στέφανος Καγγελάρης (1901-1992) και ο αδελφός του Σπύρος Καγγελάρης (1903-1989), γιοί και συνεχιστές της εμπορικής παράδοσης του Διονυσίου, πρωτοπόροι ερασιτέχνες [[ποδοσφαιριστής|ποδοσφαιριστές]] του ποδοσφαιρικού συλλόγου Hope και από τα ιδρυτικά στελέχη του [[Αθηναϊκός Α.Σ.|Αθηναϊκού]]<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXXIX, XL, 260-262, 436</ref>
* Κώστας Καγκελάρης (1916-1996), [[δημοσιογράφος]] και [[συγγραφέας]], πρωτοπόρος ορειβάτης και χιονοδρόμος, έλαβε μέρος στον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-1941|Ελληνο-Ιταλικό Πόλεμο 1940-41]] με το νεοσύστατο Τάγμα Χιονοδρόμων και τιμήθηκε με τον [[Ελληνικός Πολεμικός Σταυρός|Πολεμικό Σταυρό Β' Τάξεως]]. Κατά την κατοχή εξορίστηκε από τις ιταλικές δυνάμεις στην [[Αμαλιάδα]], λόγω της μαχητικής αρθρογραφίας του (1942). Αρθρογράφησε σε σειρά εφημερίδων της [[Πάτρα|Πάτρας]] και των [[Αθήνα|Αθηνών]], εξελέγη πρόεδρος της "''Ενώσεως Συντακτών Πελοποννήσου, Ηπείρου και Νήσων''" (1946-1948) και γενικός γραμματέας της [[Ένωσις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών|"''Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών''"]] (1983-1991). Υπήρξε πολιτικός συντάκτης της [[Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας|Ε.Ι.Ρ]] και της [[Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|Ε.Ρ.Τ]] (1964-1982), διευθυντής του γραφείου τύπου του Υπουργείου Παιδείας (1956-1961) και σύμβουλος τύπου των κυβερνήσεων της περιόδου 1965-1967 μέχρι της καταλύσεως του δημοκρατικού πολιτεύματος. Εξέδωσε τα βιβλία "''Πολεμικές Αναμνήσεις''" (1943) και "''Νότια Αφρική - Απαρτχάϊντ, Το Στίγμα''" (1986 και 1988)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XVIII, XXIX, 157, 249-252, 327, 408</ref>
Γραμμή 52:
* Διονύσιος Καγγελάρης (1922-2010), επιχειρηματίας στην [[Αφρική]], ενεργό μέλος της [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|αντιστασιακής]] οργάνωσης "''Ιερά Ταξιαρχία''" από το 1942, τραυματίστηκε σοβαρά από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής κατά τη διάρκεια αποστολής (1943)<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.XXIX, XXXI, 234, 335-336, 422</ref>
* Κώστας Καγγελάρης (1924-2002), [[νομαρχία|νομαρχιακός]] υπάλληλος, διορίστηκε το 1946 αρχειοφύλαξ και χάρις στις προσπάθειές του διασώθηκε το Ιστορικό Αρχείο [[Κεφαλονιά|Κεφαλληνίας]] μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ανέπτυξε [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|αντιστασιακή]] δράση και φυλακίστηκε από τους Ιταλούς (1943) και τους Γερμανούς (1944). Ως έφεδρος [[ανθυπολοχαγός]] του [[Ελληνικός Στρατός|Ελληνικού Στρατού]] μετέσχε των μαχών του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου πολέμου]] και τιμήθηκε με τον [[Ελληνικός Πολεμικός Σταυρός|Πολεμικό Σταυρό Γ' Τάξεως]]. Εξελέγη δημοτικός και νομαρχιακός σύμβουλος και υπήρξε πρόεδρος της νομαρχιακής επιτροπής των κομμάτων της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] και της [[Πολιτική Άνοιξη|Πολιτικής Άνοιξης]]. Διετέλεσε πρόεδρος του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου [[Κεφαλονιά|Κεφαλληνίας]] (1989-1991). Ο [[Δήμος Αργοστολίου]] έδωσε το όνομά του σε οδό της πόλεως, στη συνοικία "''Φαραώ''"<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.IV, XXIX, 278-280, 422, 518</ref>
* Έρση Καγγελάρη, βιολονίστρια, σύζυγος του Τάτση Αποστολίδη (1928-2009), διαπρεπούς βιολονίστα, καθηγητή και υποδιευθυντή του Ωδείου Αθηνών, ιδρυτή του "''Ελληνικού Κουαρτέτου''" (1952) και της "''Μικρής Ορχήστρας Εγχόρδων''" (1979) και συγγραφέα του βιβλίου "''Δεκαπέντε Ιστορίες και Μία Βόλτα με Ποδήλατο''" (2001)<ref>Λεούση: σσ.344, 384, 386</ref><ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.III, XXIX, 336-339, 422</ref>
== Βιβλιογραφία ==
* Μανώλη Γιαλουράκη "Η Αίγυπτος των Ελλήνων", Αθήνα 1967
* Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν "Ελευθερουδάκη", τόμ.7, Αθήνα 1929
* Σταματούλα Σ. Ζαπάντη "Κεφαλονιά 1500-1571 - Η συγκρότηση της κοινωνίας του νησιού", Θεσσαλονίκη 1999
| |||