Δυναμικός προγραμματισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 15:
<nowiki>*</nowiki> Προβλήματα δικτύων ( π.χ. εύρεση συντομότερων μονοπατιών )
<nowiki>*</nowiki> Προβλήματα κατανομής πόρων σε ανταγωνιστικές δραστηριότητες ( π.χ. το πρόβλημα του σάκου και η συμπίεση εικόνας )
<nowiki>*</nowiki> Προβλήματα πολλαπλών χρονικών περιόδων ( π.χ. η αλυσίδα πολλαπλασιασμού μητρών, επενδύσεις, διαχείριση αποθεμάτων και χρηματοοικονομικός προγραμματισμός)
Γραμμή 22 ⟶ 24 :
<nowiki>#</nowiki> Χαρακτηρίζουμε τη δομή μιας βέλτιστης λύσης.
<nowiki>#</nowiki> Ορίζουμε αναδρομικά την τιμή μιας βέλτιστης λύσης.
<nowiki>#</nowiki> Υπολογίζουμε την τιμή μιας βέλτιστης λύσης δουλεύοντας "αναβιβαστικά" (δηλαδή από "κάτω προς τα πάνω" ή από τα "μερικά στα γενικά").
<nowiki>#</nowiki> Κατασκευάζουμε μία βέλτιστη λύση από τα δεδομένα που υπολογίστηκαν.
Γραμμή 35 ⟶ 40 :
==='''Πλεονεκτήματα και Μειονεκτήματα'''===
+ Έχει εφαρμογές σε πάρα πολλά προβλήματα βελτιστοποίησης, ακόμα και σε προβλήματα στοχαστικού βέλτιστου ελέγχου.
+ Είναι ιδανική για προγραμματισμό με υπολογιστή.
+ Είναι πιο απλοποιημένη μέθοδος αφού χειρίζεται περιορισμούς γενικής φύσης.
+ Εγγυάται για το ολικό ελάχιστο.
+ Σε σχέση με την μέθοδο της άμεσης απαρίθμησης έχει πιο μειωμένο υπολογιστικό κόστος
- Ο παράγοντας που περιορίζει την εξάπλωση αυτής της μεθόδου είναι η "κατάρα της διαστατικότητας" καθώς υπάρχουν υπερβολικές απαιτήσεις ακόμα και για μικρής τάξης συστήματα.
- Δεν είναι πάντα δυνατόν να βρεθεί μία αναλυτική λύση.
|