Ελευθέριος Σταυρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Ο Σταυρίδης εντάχθηκε στο [[ΣΕΚΕ]] αμέσως μετά την ίδρυσή του στο Τμήμα της Δράμας. Στο Β' Συνέδριο του ΣΕΚΕ, τον Απρίλη του 1920, ο Σταυρίδης ήταν αντιπρόσωπος του τμήματος της Δράμας. Το 1921 επιτρατεύθηκε και πάλι και στάλθηκε στη Μικρα Ασία. Δραστηριοποιήθηκε στο Μικρασιατικό μέτωπο ως στέλεχος του κόμματος μαζί με τον [[Παντελής Πουλιόπουλος|Παντελή Πουλιόπουλο]] και τον [[Γιώργος Νίκολης|Γιώργη Νίκολη]], προβάλλοντας τις τότε θέσεις του ΣΕΚΕ ενάντια στην [[Μικρασιατική εκστρατεία]]<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή</ref>. Με τη λήξη της μικρασιατικής εκστρατείας επέστρεψε στην Αθήνα και ανέλαβε συντάκτης του [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]]. Επίσης εντάχθηκε άμεσα στην ηγετική ομάδα του ΣΕΚΕ καθώς πολλά στελέχη του κόμματος ήταν φυλακισμένα.
Το Σεπτέμβη του [[1923]] στο 2ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Στο 3ο Έκτακτο Συνέδριο του Κόμματος το Δεκέμβρη του 1924 ο Σταυρίδης θα επανεκλεγεί μέλος της ΚΕ και μαζί με τον Πουλιόπουλο θα πρωτοστατήσουν στην μετονομασία του ΣΕΚΕ σε [[ΚΚΕ]], στη διαγραφή της ιδρυτικής γενιάς του ΣΕΚΕ σαν οπορτουνιστές και στην μπολσεβικοποίηση του κόμματος.
Το Σεπτέμβριο του 1925 εκλέχθηκε προσωρινός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, αντικαθιστώντας τον [[Παντελής Πουλιόπουλος|Παντελή Πουλιόπουλο]], που είχε συλληφθεί από το Δικτατορικό Καθεστώς του Πάγκαλου. Κατά το ξέσπασμα του [[Γεώργιος Κονδύλης|κονδυλικού κινήματος]] του 1926 για την ανατροπή της δικτατορίας του [[Θεόδωρος Δ. Πάγκαλος|Παγκάλου]] ο Σταυρίδης πρότεινε μια συνεργασία σε μεγαλύτερο βάθος με τον Κονδύλη και άλλους αστικούς παράγοντες, πράγμα το οποίο δεν δέχτηκε η υπόλοιπη καθοδήγηση του κόμματος που επιθυμούσε την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος και τη συνέχιση της επαναστατικής πάλης. Το Σεπτέμβριο του 1926 στη θέση του Γραμματέα τον αντικατέστησε ο [[Παστιάς Γιατσόπουλος]].
| |||