Νίκος Ζαχαριάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Έτσι το 1929, η ηγεσία του ΚΚΕ αποφασίζει να στείλει τον Ζαχαριάδη στη [[Σοβιετική Ένωση]], αφενός για να χαθούν τα ίχνη του και αφετέρου για σπουδές στην Ανώτατη Κομματική Σχολή της Μόσχας.

Από τη [[Μόσχα]] επιστρέφει το 1931, την περίοδο που είχε ξεσπάσει ο λεγόμενος "''[[φραξιονισμός]]''", όταν μετά την καταστατικά νόμιμη Έκκληση της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κ.Δ.), που δημοσιεύτηκε στο "Ριζοσπάστη" στις 2 και 3 Νοεμβρίου 1931 εκλέγεται νέα ηγεσία, και ο ίδιος αναλαμβάνει την καθοδήγηση του ΚΚΕ. Τον Ιανουάριο του 1934, κατά την 6η Ολομέλεια του Κόμματος εκλέγεται γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Έτσι η νέα ηγεσία υπό τον Ζαχαριάδη κατάφερε να επιβληθεί χωρίς ιδιαίτερες αμφισβητήσεις χάρη στη στήριξη της Κ.Δ. Παράλληλα όμως την περίοδο 1931-1936 επιτεύχθηκε σημαντική ανάπτυξη του ΚΚΕ στην αναδιοργάνωση και τη μαζικοποίησή του, σε μια περίοδο ανάπτυξης εργατικών και άλλων κοινωνικών αγώνων. Στις δε εκλογές του 1936 ο Ζαχαριάδης εκλέχθηκε βουλευτής του "''Παλαϊκού Μετώπου''".