Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
καλύτερα χωριστές
Ετικέτα: αφαιρέθηκαν παραπομπές
Γραμμή 20:
 
==Στην Ακροναυπλία==
Το 1936, την περίοδο της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|μεταξικής δικτατορίας]], ο Ιωαννίδης ήταν από τα πρώτα στελέχη του [[ΚΚΕ]] που συνελήφθηκαν και εκτοπίστηκε στην [[Ακροναυπλία]]. Εκεί ήταν στην ηγεσία της καθοδήγησης (Γραμματέας Κομματικής Επιτροπής Ακροναυπλίας). Οι μαρτυρίες που υπάρχουν για τα έργα και τις ημέρες του Ιωαννίδη στην Ακροναυπλία είναι αποκαλυπτικές<ref>Νεφελούδης (2007), σελ. 167-168</ref><ref>Μανούσακας (1978), σελ. 117-126</ref><ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ. 206-208</ref>. Τον Απρίλιο του 1941, λίγο πριν το καθεστώς παραδώσει τους πολιτικούς κρατούμενους της Ακροναυπλίας στους Γερμανούς (περίπου 600 άτομα), ο Ιωαννίδης ματαίωσε την απόδρασή τους την τελευταία στιγμή, φοβούμενος την καταστολή των Μεταξικών δεσμοφυλάκων, σε αντίθεση με τις αποδράσεις κομμουνιστών που έγιναν από άλλους τόπους κράτησης<ref>Χαριτόπουλος, (2003), σελ.38</ref><ref> & Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ. 195-197</ref>. Ο Γιάννης Μανούσακας έγκλειστος τότε στην Ακροναυπλία αναφέρει: "''Καλά-καλά λοιπόν το ήξερε ο Ιωαννίδης και τα άλλα μέλη της ηγεσίας ότι ο διοικητής έλεγε ψέματα. Μα το ψέμα του διοικητή εξυπηρετούσε την απόφαση που είχανε πάρει, να παραμείνουμε εκεί μέσα. Η καθοδήγησή μας είχε μεταμορφωθεί σε μια τεράστια στρουθοκάμηλο όσο οι Γερμανοί μας ζύγωναν''"<ref>Μανούσακας (1978) σελ. 176-179</ref>.
 
Έτσι πολλοί κομμουνιστές κρατούμενοι της Ακροναυπλίας βρέθηκαν σε διάφορες φυλακές και πολλοί από αυτούς πέθαναν από πείνα (Θόδωρος Μάγγος<ref>Ο γηραιός Θόδωρος Μάγγος ήταν παλιό στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της ΚΕ το 1922-23 και πολύ αγαπητός στους συντρόφους του που τον αποκαλούσαν Μπαρμπα-θόδωρο</ref>, Γιάννης Σιδερίδης<ref>Ο γιατρός Γιάννης Σιδερίδης ήταν άνδρας της ηρωικής Ηλέκτρας Αποστόλου που δολοφονήθηκε λίγο αργότερα</ref>) ή εκτελέστηκαν αργότερα από τους Γερμανούς και Ιταλούς ([[Βασίλης Βερβέρης]], [[Παντελής Πουλιόπουλος]], [[Ναπολέων Σουκατζίδης]], [[Στέλιος Σκλάβαινας]]) στη διάρκεια της [[Κατοχή|Κατοχής]]. Οι Ακροναυπλιώτες που εκτελέστηκαν στην κατοχή σύμφωνα με εκτιμήσεις ήταν 304<ref>Ρούσος (1976), Μπαρτζιώτας (1982), Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979)</ref>. Κατά μια άποψη ο Ιωαννίδης και η εκεί ηγεσία, αποκομμένοι για χρόνια από την πολιτική πραγματικότητα, πίστευαν ότι οι Γερμανοί θα τους απελευθέρωναν βάσει της Γερμανοσοβιετικής [[Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης|συμφωνίας Ρίμπεντροπ-Μολότωφ]]<ref>Μανούσακας (1978), σελ. 184</ref>.