Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: αφαιρέθηκαν παραπομπές |
|||
Γραμμή 22:
Το 1936, την περίοδο της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|μεταξικής δικτατορίας]], ο Ιωαννίδης ήταν από τα πρώτα στελέχη του [[ΚΚΕ]] που συνελήφθηκαν και εκτοπίστηκε στην [[Ακροναυπλία]]. Εκεί ήταν στην ηγεσία της καθοδήγησης (Γραμματέας Κομματικής Επιτροπής Ακροναυπλίας). Οι μαρτυρίες που υπάρχουν για τα έργα και τις ημέρες του Ιωαννίδη στην Ακροναυπλία είναι αποκαλυπτικές<ref>Νεφελούδης (2007), σελ. 167-168</ref><ref>Μανούσακας (1978), σελ. 117-126</ref><ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ. 206-208</ref>. Τον Απρίλιο του 1941, λίγο πριν το καθεστώς παραδώσει τους πολιτικούς κρατούμενους της Ακροναυπλίας στους Γερμανούς (περίπου 600 άτομα), ο Ιωαννίδης ματαίωσε την απόδρασή τους την τελευταία στιγμή, φοβούμενος την καταστολή των Μεταξικών δεσμοφυλάκων, σε αντίθεση με τις αποδράσεις κομμουνιστών που έγιναν από άλλους τόπους κράτησης<ref>Χαριτόπουλος (2003), σελ.38 & Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ. 195-197</ref>. Ο Γιάννης Μανούσακας έγκλειστος τότε στην Ακροναυπλία αναφέρει: "''Καλά-καλά λοιπόν το ήξερε ο Ιωαννίδης και τα άλλα μέλη της ηγεσίας ότι ο διοικητής έλεγε ψέματα. Μα το ψέμα του διοικητή εξυπηρετούσε την απόφαση που είχανε πάρει, να παραμείνουμε εκεί μέσα. Η καθοδήγησή μας είχε μεταμορφωθεί σε μια τεράστια στρουθοκάμηλο όσο οι Γερμανοί μας ζύγωναν''"<ref>Μανούσακας (1978) σελ. 176-179</ref>.
Έτσι πολλοί κομμουνιστές κρατούμενοι της Ακροναυπλίας βρέθηκαν σε διάφορες φυλακές και πολλοί από αυτούς πέθαναν από πείνα (Θόδωρος Μάγγος<ref>Ο γηραιός Θόδωρος Μάγγος ήταν παλιό στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της ΚΕ το 1922-23 και πολύ αγαπητός στους συντρόφους του που τον αποκαλούσαν Μπαρμπα-
Με εντολή του Ιωαννίδη<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄τόμος (2012), σελ.380</ref> ο [[Ανδρέας Τσίπας]], που είχε αποφυλακιστεί τον Ιούνιο του 1941 από τις φυλακές της [[Ακροναυπλία]]ς σαν σλαβομακεδόνας<ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ.202 & Μανούσακας (1978), σελ. 196-197</ref>, θα γίνει γραμματέας της Νέας Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, τον Ιούλιο του 1941, όταν αυτή ανασυστάθηκε και στελεχώθηκε από τους πρώτους κομμουνιστές που απέδρασαν από τους τόπους κράτησής τους. Η επιλογή του Ανδρέα Τσίπα ήταν αποτυχημένη και λίγο αργότερα θα απομακρυνθεί από την ηγεσία του κόμματος. Τον Δεκέμβρη του 1941 γραμματέας της ΚΕ θα αναλάβει ο [[Γιώργης Σιάντος]].
| |||