Ατομική ιδιοκτησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 2:
Η '''ιδιοκτησία''' ως όρος του δικαίου αναφέρεται στην κυριότητα, το απόλυτο δικαίωμα στην χρήση και εκμετάλλευση ενός πράγματος.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 11 σ. 438 ISBN 960-8177-61-8</ref>
==Η προέλευση της ιδιοκτησίας==
O [[Αριστοτέλης]] αποδίδει τη ροπή προς την ατομική ιδιοκτησία στη [[φιλαυτία]] που είναι έμφυτη στο άνθρωπο επισημαίνοντας ότι είναι απερίγραπτο το πόση ευχαρίστηση προκαλεί σε κάποιον η σκέψη ότι κάτι του ανήκει.Μόνο για λόγους καλοσύνης υπάρχει κοινή χρήση, σύμφωνα με την παροιμία «τα πράγματα των φίλων είναι κοινά».<ref>[[Αριστοτέλης]], [[s:Πολιτικά/Β#p1263a|Πολιτικά, Βιβλίο δεύτερο 1263a 27-31]]</ref> [[Κοινοκτημοσύνη]] πρέπει να υπάρχει μέχρι ένα βαθμό, γενικώς όμως ισχύει η ατομική ιδιοκτησία που πραγματώνεται γιατί διαπιστώνουμε περισσότερες συγκρούσεις μεταξύ συνιδιοκτητών παρά μεταξύ εκείνων που έχουν χωριστές περιουσίες και επιπλέον η [[γενναιοδωρία]] εκδηλώνεται μόνο σε σχέση με την περιουσία.<ref>[[Αριστοτέλης]], [[s:Πολιτικά/Β#p1263b|Πολιτικά, Βιβλίο δεύτερο 1263b]] </ref>
Ο [[Θορστάιν Βέμπλεν]] (1857-1929) από τους συγχρόνους θεωρούσε την ιδιοκτησία στοιχείο κύρους στα προσωπικά δεδομένα ενός ατόμου.<ref>[[Θορστάιν Βέμπλεν]] [http://documentazione.altervista.org/veblen_proprieta.htm Η προέλευση της ιδιοκτησίας] (La origini della proprietà)</ref>
| |||