Σελινούντας Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Σελινούντας''' ήταν αρχαία ελληνική αποικία στηνστη [[Σικελία]]. Βρισκόταν στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού και αποτελούσε τηντη δυτικότερη ελληνική αποικία τηςσε Σικελίαςαυτό.

Ο Σελινούντας ήταν αποικία της επίσης Σικελικήςσικελικής πόλης [[Μέγαρα Υβλαία]]<ref>Θουκυδίδης vi. 4, vii. 57; Σκύμνος 292; Στράβων vi. p. 272.</ref>. Η πόλη ιδρύθηκε κατά τηντη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ. Η ημερομηνία ίδρυσηςίδρυσής της δεν μπορεί να προσδιοριστεί σήμερα με ακρίβεια. Με βάση αναφορά του [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]] φαίνεται πως η πόλη ιδρύθηκε το 622 π.Χ. Ο [[Διόδωρος ο Σικελιώτης]] τοποθετεί την ίδρυση της πόλης το 650 π.Χ. ενώ ο ιστορικός Ιερώνυμος ακόμα νωρίτερα το 654 π.Χ.<ref>Θουκυδίδης vi. 4; Διόδωρος xiii. 59; Ιερώνυμς''Chron.'' ad ann. 1362; Clinton, ''Fast. Hell.'' vol. i. p. 208.</ref> Η πόλη, αν και γειτόνευε άμεσασυνόρευε με τις [[Καρχηδόνα|Καρχηδονιακέςκαρχηδονιακές]] αποικίες, διατηρούσε καλή σχέση με την Καρχηδόνα.

Από τις πληροφορίες που έχουμε για την επικράτεια της πόλης, φαίνεται πως γνώριζε ακμή και ευημερία, κατά τηντη διάρκεια του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ., γνώριζε ακμή και ευημερία. Ο Θουκυδίδης αναφέρει πως, πριν την αποστολή των Αθηναίων στηνστη Σικελία, ο Σελινούντας ήταν ευημερούσα και ισχυρή πόλη που διέθετε συσσωρευμένο πλούτο στους ναούς του. Ο Διόδωρος αναφέρει πως λίγο πριν την τελική επιδρομή των [[Καρχηδόνα|ΚαρχηδόνιωνΚαρχηδονίων]] η πόλη διένυε μία μακρά περίοδο ηρεμίας και ο πληθυσμός της είχε αυξηθεί πολύσημαντικά<ref>Θουκυδίδης vi. 6; Διόδωρος Σικελιώτης xii. 82.</ref>.

Η κύρια αντίπαλός της ήταν η πόλη [[Έγεστα]] που βρισκόταν βορειότερά της. Οι δύο πόλεις είχαν συγκρουστεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Μία νέα διαμάχη τους το 416 π.Χ. αποτέλεσε μία από τις βασικές αιτίες της μεγάλης [[αρχαία Αθήνα|Αθηναϊκήςαθηναϊκής]] εκστρατείας στηνστη Σικελία. Ο Σελινούντας ζήτησε τηντη βοήθεια των [[Συρακούσες|Συρακουσών]] με αποτέλεσμα η Έγεστα να απευθυνθεί στους Αθηναίους για βοήθεια. Μετά την αποτυχία της Αθηναϊκήςαθηναϊκής αποστολής στηνστη Σικελία, η Έγεστα έμεινε απροστάτευτη και κατέφυγεπροσέφυγε στους Καρχηδόνιους για βοήθεια. Οι Καρχηδόνιοι συγκέντρωσαν έναν πολύ μεγάλο στρατό και με αρχηγό τον [[Αννίβας|Αννίβα]] αποβιβάστηκαν στην Σικελία, στην Καρχηδονιακήκαρχηδονιακή πόλη [[Λιλύβαιο]] και από εκεί κατευθύνθηκαν στον Σελινούντα. Η συμμαχική βοήθεια που απέστειλαν στον Σελινούντα οι [[Συρακούσες]], η [[Γέλα]] και ο [[Ακράγαντας]] δεν έφτασε εγκαίρως. μεΑποτέλεσμα αποτέλεσμαήταν οι Σελινούντιοι να αντιμετωπίσουν μόνοι τους Καρχηδόνιους οι οποίοι μετά από δεκαήμερη πολιορκία τον κατέλαβαν την πόλη, το 409 π.Χ.<ref>Διόδωρος Σικελιώτης xiii. 54-59.</ref>

Ο Σελινούντας έμεινε υποτελής στους [[Καρχηδόνα|Καρχηδονίους]] μέχρι το 383 π.Χ. οπότε, με μία συμφωνίασυνθήκη ειρήνης μεταξύ των Καρχηδονίων και του τυράννου των [[Συρακούσες|Συρακουσών]] [[Διονύσιος ο Πρεσβύτερος|ΔιονύσιοΔιονυσίου]] ,ο Σελινούντας πέρασε στον έλεγχο των Συρακουσών<ref>Διόδωρος Σικελιώτης xv. 73</ref>. Κατά τηντη διάρκεια του [[πρώτος Καρχηδονιακός πόλεμος|πρώτου Καρχηδονιακού πολέμου]], ο Σελινούντας βρέθηκε στην καρδίακαρδιά των πολεμικών συγκρούσεων στην περιοχή. Λίγο πριν το τέλος του πολέμου οι Καρχηδόνιοι τονκατέλαβαν την πόλη, την κατέστρεψαν ολοσχερώς και μετέφεραν τους κατοίκους τουτης στο [[Λιλύβαιο]].