Νέο Φάληρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MLP (συζήτηση | συνεισφορές)
MLP (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Τα όρια της ξεκινούν από τον Ιερό Ναό Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας και τελειώνουν στον [[Κηφισός|Κηφισό ποταμό]] ενώ συνορεύει ανατολικά με το δήμο [[Μοσχάτο|Μοσχάτου]], βόρεια με τον δήμο [[Άγιος Ιωάννης Ρέντης|Αγίου Ιωάννη Ρέντη]] ενώ προς δυσμάς αποτελεί συνέχεια του [[Πειραιάς|Πειραιά]].
 
Η συνοικία του νέου Φαλήρου άρχισε να δημιουργείτε κατά τη δεκαετία του 1950-1960. Πρώτος οικιστής του νέου Φαλήρου φέρεται να ήταν ο Γιαννόπουλος, του οποίου η οικία βρισκόταν στο οικόπεδο όπου μετέπειτα οικοδομήθηκε το Ξενοδοχείο "''Ακταίον''" και σήμερα υφίσταται συγκρότημα πολυκατοικιών και το νοσοκομείο Metropolitan. Η αρχικά αγγλικών συμφερόντων Εταιρία Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς ανέλαβε εργολαβικά τη δημιουργία σιδηροδρομικού σταθμού και βοηθητικών εγκαταστάσεων στα τέλη της δεκαετίας του 1860. Εκτός του σιδηροδρομικού σταθμού βέβαια κατασκευάστηκε ο παραθαλάσσιος περίπατος, το "''Μέγα Ξενοδοχείον του Σταθμού''", το Θέατρο του Φαλήρου, αναμορφώθηκαν τα υπάρχοντα θαλάσσια λουτρά, κτίστηκαν και ιδιωτικές οικίες-επαύλεις προς πώληση/εκμίσθωση ενώ αργότερα κατασκευάστηκαν η εξέδρα του νέου Φαλήρου (1891) και το ποδηλατοδρόμιο (1895) για τις ανάγκες των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Το προάστιο του νέου Φαλήρου τότε γνώρισε μια ραγδαία ανάπτυξη και καθιερώθηκε ως κοσμικό σημείο αναφοράς για την "καλή κοινωνία" της Αθήνας και του Πειραιά αλλά και για πλήθος επισκεπτών και τουριστών. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, θεάματα, χοροί, πολιτιστικά δρώμενα και πλήθος άλλων εκδηλώσεων λάμβαναν χώρα στο δημοφιλές προάστιο το οποίο προτιμούσαν για τη διαμονή τους γνωστοί πολιτικοί και στρατιωτικοί παράγοντες, πρέσβεις, πλούσιοι αστοί, βιομήχανοι και πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Η επονομαζόμενη και Belle Epoque του νέου Φαλήρου κράτησε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα και η περίοδος παρακμής ξεκίνησε κατά τον Μεσοπόλεμο. Στις αρχές του 20ου αιώνα θα λειτουργήσει για πρώτη φορά και ο Ατμοηλεκτρικός Σταθμός (ΑΗΣ) του νέου Φαλήρου για την κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών ηλεκτροδότησης της πρωτεύουσας Αθήνας αλλά και των παρακείμενων βιομηχανικών μονάδων και βεβαίως του σιδηροδρομικού δικτύου. Η συνοικία του Νέου Φαλήρου το [[1925]] αποσχίστηκε από τον δήμο Πειραιά και αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα ενώ το 1946 μετασχηματίστηκε σε δήμο. Στην απογραφή του 1951 αριθμούσε 6.538 κατοίκους. Όμως το [[1968]] ενσωματώθηκε ξανά με τον Δήμο Πειραιά με την αιτιολογία του μικρού πληθυσμού της. Το Νέο Φάληρο αποτελούσε παλαιότερα τη πρώτη λουτρόπολη της Αθήνας που συνδεόταν και με γραμμή τραμ.
 
Από τα τέλη του 19ου αιώνα, στη λεγόμενη βιομηχανική ζώνη του νέου Φαλήρου, πλησίον της λεωφόρου Αθηνών-Πειραιώς αναπτύχθηκαν βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Σήμερα κατά μήκος της προαναφερόμενης λεωφόρου και εντός των ορίων του νέου Φαλήρου μπορεί κανείς να παρατηρήσει ακόμη τα βιομηχανικά "κουφάρια" της μεγάλης χημικής βιομηχανίας "ΧΡΩΠΕΙ", το παλαιό οινοπνευματοποιείο "ΗΒΗ" του Φινόπουλου, εργοστασιακές μονάδες εν λειτουργία όπως λ.χ. η "ΕΛΑΪΣ" αλλά και παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που άλλαξαν χρήση όπως λ.χ. το Factory Outlet το οποίο στεγάζεται στο κτίριο της παλαιάς κλωστοϋφαντουργίας "Γαβριήλ". Το έτερο εργοστάσιο της κλωστοϋφαντουργίας Γαβριήλ βρίσκεται παραπλεύρως του ποδοσφαιρικού γηπέδου "Γεώργιος Καραϊσκάκης" ενώ πρόσφατα κατεδαφίστηκε το κτίριο της κλωστοϋφαντουργίας "ΑΙΓΑΙΟΝ".
Γραμμή 23:
* [http://mlp-blo-g-spot.blogspot.gr/2013/11/HotelDePhalere.html Grand Hotel de Phalere]
* [http://mlp-blo-g-spot.blogspot.gr/2013/10/TarantellaNeouFalirou.html Η Ταραντέλλα του νέου Φαλήρου]
* [http://mlp-blo-g-spot.blogspot.gr/2012/05/blog-post_24.html Ο Ατμοηλεκτρικός Σταθμός (ΑΗΣ) του νέου Φαλήρου]
* [http://mlp-blo-g-spot.blogspot.gr/2012/08/Smolensky4.html Ο Πύργος της οδού Σμολένσκυ 4]
* [http://mlp-blo-g-spot.blogspot.gr/2012/08/blog-post_27.html Φωτογραφικό Οδοιπορικό - Η οδός Δημητρίου Φαληρέως]