Αμπντούλ Μετζίτ Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Chin Hale (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
GiannisKourbelis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 39:
==Βιογραφία==
 
Ήταν γιος του [[Μαχμούτ Β΄]] και της Μπεζμιαλέμ Σουλτάν.Σε μικρή ηλικία έμαθε πολλές γλώσες όπως γερμανικά και αγγλικά.Γενικά ήταν ένα πολύ έξυπνο παιδί.
Ήταν γιος του [[Μαχμούτ Β΄]] και τον διαδέχθηκε στο θρόνο στις [[2 Ιουλίου]] του [[1839]] σε ηλικία μόλις 15 ετών. Συνέχισε το μεταρρυθμιστικό έργο του πατέρα του, το οποίο ονομάστηκε [[Τανζιμάτ]], που σημαίνει ''Ευτυχής οργάνωση''. Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, που επιβλήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από τις Δυτικές Δυνάμεις μετά από τους Κριμαϊκούς πολέμους, παραχώρησε πολλά δικαιώματα στους υπηκόους των χριστιανικών κοινοτήτων και έδωσε σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη του εμπορίου, των γραμμάτων κ.α. Το [[1839]] με τη συνθήκη ''Χάτι Σερίφ'' και το [[1856]] με τη συνθήκη ''Χάτι Χουμαγιούν'' δημιουργήθηκε ένα προστατευτικό πλαίσιο για τις μειονότητες και να εξασφαλίσει δικαιώματα για ισότιμη μεταχείρηση, ίση απονομή δικαιοσύνης κ.ά. Το Χάτι Χουμαγιούν χαρακτηρίστηκε η Magna Carta της Τουρκίας<ref>[http://www.archive.org/stream/lifeofabdulhamid00pearuoft#page/2/mode/2up Pears Edwin (1917) ''Life of Abdul Hamid'', Constable & Co., London. p.1, 2.]</ref>. Παρ' όλο που οι διατάξεις των συνθηκών αυτών περί θρησκευτικών ελευθεριών παραβιάζονταν συστηματικά (Pears, σ. 2), οι θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες (μεταξύ των οποίων και η Ελληνική) επωφελήθηκαν και προχώρησαν σε μαζική ίδρυση σχολείων, ναών και άλλων ιδρυμάτων.
 
==Βασιλεία==
===Εσωτερική Πολιτική===
Ήταν γιος του [[Μαχμούτ Β΄]] και τονΤον διαδέχθηκε στο θρόνο στις [[2 Ιουλίου]] του [[1839]] σε ηλικία μόλις 15 ετών. Συνέχισε το μεταρρυθμιστικό έργο του πατέρα του, το οποίο ονομάστηκε [[Τανζιμάτ]], που σημαίνει ''Ευτυχής οργάνωση''. Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, που επιβλήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από τις Δυτικές Δυνάμεις μετά από τους Κριμαϊκούς πολέμους, παραχώρησε πολλά δικαιώματα στους υπηκόους των χριστιανικών κοινοτήτων και έδωσε σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη του εμπορίου, των γραμμάτων κ.α. Το [[1839]] με τη συνθήκη ''Χάτι Σερίφ'' και το [[1856]] με τη συνθήκη ''Χάτι Χουμαγιούν'' δημιουργήθηκε ένα προστατευτικό πλαίσιο για τις μειονότητες και να εξασφαλίσει δικαιώματα για ισότιμη μεταχείρηση, ίση απονομή δικαιοσύνης κ.ά. Το Χάτι Χουμαγιούν χαρακτηρίστηκε η Magna Carta της Τουρκίας<ref>[http://www.archive.org/stream/lifeofabdulhamid00pearuoft#page/2/mode/2up Pears Edwin (1917) ''Life of Abdul Hamid'', Constable & Co., London. p.1, 2.]</ref>. Παρ' όλο που οι διατάξεις των συνθηκών αυτών περί θρησκευτικών ελευθεριών παραβιάζονταν συστηματικά (Pears, σ. 2), οι θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες (μεταξύ των οποίων και η Ελληνική) επωφελήθηκαν και προχώρησαν σε μαζική ίδρυση σχολείων, ναών και άλλων ιδρυμάτων.
 
===Εξωτερική Πολιτική===
 
Στην εξωτερική πολιτική ο Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ κατάφερε να καταστείλει τα επαναστατικά κινήματα στη [[Συρία]], στην [[Αλβανία]], στη [[Βοσνία]] και στο [[Μαυροβούνιο]]. Στον Κριμαϊκό πόλεμο προστάτεψε εν μέρει τα συμφέροντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την ένωση των παραδουνάβιων χωρών. Οι σφαγές του χριστιανικού πληθυσμού στο [[Λίβανος|Λίβανο]] υπήρξε αφορμή για επέμβαση των Ευρωπαϊκών δυνάμεων το [[1860]] και τον ανάγκασαν να αναγνωρίσει την αυτονομία της χώρας.Mε εντολή του σουλτάνου το 1843 ξεκίνησε η κατασκευή του ανάκτορου Ντολμάμπαχτσε (τουρκ. Dolmabahçe Sarayı) που ολοκληρώθηκε το 1856. Το Ντολμάμπαχτσε σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Καραμπέτ και Νικογιός Μπαλιάν. Τον εσωτερικό διάκοσμο του ανακτόρου ανέλαβε ο Γάλλος διακοσμητής Σεσάν, ενώ αρκετοί ευρωπαίοι καλλιτέχνες ανέλαβαν να φιλοτεχνήσουν έργα ζωγραφικής για να κοσμήσουν το παλάτι. Από το 1960 λειτουργεί ως μουσείο