Απεχθές χρέος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲Από τη δεκαετία του '90 αναπτύχθηκε σε διεθνή κλίμακα ένα σημαντικό κίνημα υπέρ της κατάργησης του εξωτερικού χρέους, που συνδέθηκε με την ανάπτυξη του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης. Μία από τις σημαντικότερες στιγμές του κινήματος ήταν κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των G8(Ομάδα των 8) στο Μπέρμιγχαμ το 1998. Από τότε το κίνημα για την κατάργηση του χρέους έχει δώσει το παρόν στις δραστηριότητες του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης και του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ. Το 2008, δέκα έτη μετά από τη σύνοδο κορυφής του Μπέρμιγχαμ, η συγγραφέας και ακτιβίστρια κατά της παγκοσμιοποίησης Esther Vivas τόνισε ότι: «Οι διαμαρτυρίες ενάντια στο χρέος πέτυχαν ορισμένες προόδους, ειδικά όσον αφορά τη συμβολική του έννοια και την αντίληψη που έχει η κοινωνία για το πρόβλημα αυτό. Στις χώρες-πιστωτές, γνωστοποιήθηκαν οι αιτίες και οι συνέπειες της πληρωμής του και οι δεσμοί του με τη φτώχεια. Την ίδια στιγμή στις χώρες-δανειστές, δόθηκε έμφαση στην ευθύνη που φέρουν οι διεθνείς οργανισμοί στην δημιουργία και τη συντήρηση του χρέους αυτού. Ωστόσο, όσον αφορά στο θεσμικό επίπεδο, εκτός από το ότι το ζήτημα του χρέους συμπεριλήφθηκε στην πολιτική ατζέντα, οι αλλαγές που επιτεύχθηκαν ήταν πολύ λίγες.»63