Θόδωρος Μάγγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 8:
Ο Θόδωρος Μάγγος εργάστηκε για χρόνια στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο Αθηνών Πειραιώς (ΗΣΑΠ). Η πρώτη ώθηση του συνδικαλιστικού κινήματος στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο δόθηκε από τον πυρήνα του ΚΚΕ που οργανώθηκε στον ΗΣΑΠ με επικεφαλής τον Μάγγο που έγινε και πρόεδρος του Σωματείου. Σαν πρόεδρος είχε κατορθώσει να μαζικοποιήσει το Σωματείο και να ενώσει όλο το προσωπικό. Το Σωματείο είχε κάνει πολλούς αγώνες, οι οποίοι είχανε μεγάλη επίδραση γενικότερα στο εργατικό κίνημα εκείνης της εποχής. Επίσης ο Μάγγος έγινε και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού.
 
Ο Μάγγος για τη συνδικαλιστική του δράση πολλές φορές διώχθηκε από τη δικτατορία του Πάγκαλου καθώς και από την κυβέρνηση του Βενιζέλου αλλά και του Τσαλδάρη με βάση το νόμο "περί Ιδιωνύμου αδικήματος". Τελικά ο Γενικός Διευθυντής των ΕΗΣ <ref>Ελληνικών Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων</ref> και εκπρόσωπος του ιδιωτικού κεφαλαίου στους Ηλεκτρικούς Σιδηροδρόμους κατόρθωσε να εξουδετερώσει τον πυρήνα του ΚΚΕ και ο Μάγγος βρέθηκε στις φυλακές. Από τότε οι αγώνες του σωματείου ατόνησαν.
 
Κατά τη διάρκεια της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορίας Μεταξά]] ο Μάγγος συνελλήφθηκε, την άνοιξη του 1937 εκτοπίστηκε στην [[Ακροναυπλία]] και το 1941 παραδόθηκε από το μεταξικό καθεστώς μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς.<ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ. 195-197</ref> Το Μάιο του 1942 ο Θόδωρος Μάγγος πέθανε από πείνα, έγκλειστος στην Ακροναυπλία. Ο Μάγγος ήταν πολύ αγαπητός στους συγκρατούμενούς του για τους πολυετείς αγώνες του, την συνεπή ιδεολογία του, τον εύθυμο χαρακτήρα του και τον αποκαλούσαν "Μπαρμπα-Θόδωρο". Ο θάνατος του γηραιού αγωνιστή Μάγγου από πείνα συγκλόνισε τους συντρόφους του στην Ακροναυπλία.<ref>Μανούσακας (1978), σελ. 217</ref>