Σικελία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 40:
Οι πρώτοι κάτοικοι της Σικελίας, ήταν φυλές γνωστές στους Έλληνες ως [[Ελυμοί]], [[Σικανοί]] και [[Σικελοί]]. Απ΄αυτούς, οι Σικελοί ήταν αυτοί που έφτασαν τελευταίοι και σχετίζονταν με τους κατοίκους της νοτίου Ιταλίας , όπως τους ''Ιταλούς'' , τους ''Οινοτριείς'' κλπ. Για τους Σικανούς πιθανολογείται να έχουν [[Ιβηρία|Ιβηρική]] προέλευση, ενώ οι Ελυμοί μάλλον είχαν έρθει από την περιοχή του [[Αιγαίο|Αιγαίου]].
Η Σικελία αποικήθηκε από [[Έλληνες]] και [[Φοίνικες]] από τον 8ο π.Χ. αιώνα. Το 734 π.Χ., από [[Αρχαία Κόρινθος|Κορίνθιους]] ιδρύθηκαν οι [[Συρακούσες]], η σπουδαιότερη αποικία στη Σικελία. Άλλες σημαντικές ελληνικές αποικίες ήταν η [[Γέλα]], ο [[Ακράγας]], ο [[Σελινούντας Σικελίας|Σελινούντας]], η [[Ιμέρα]] και η [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]]. Αυτές οι ελληνικές [[Πόλις-κράτος|πόλεις κράτη]] ήταν μεγάλης σημασίας για το σύνολο του ελληνικού πολιτισμού, μαζί με αυτές τις νοτίου Ιταλίας αποτελούσαν την [[Μεγάλη Ελλάδα]]. Ο [[Εμπεδοκλής]] και ο [[Αρχιμήδης]] ήταν
Οι Φοίνικες είχαν και αυτοί αρκετές αποικίες, όπως η Μοτύη, ο Σολούς, το ''Zis'' (Πάνορμος για τους Έλληνες, σημερινό [[Παλέρμο]]), το [[Λιλύβαιο]] κλπ. Ο ανταγωνισμός Ελλήνων και Φοινίκων για το έλεγχο της [[Μεσόγειος|Μεσογείου]] τους έφερε αντιμέτωπους και η Σικελία ήταν το μέρος όπου οι δύο πολιτισμοί ήταν πιο κοντά. Η [[Καρχηδόνα]] ήταν πολύ κοντά στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού και το 480 π.Χ., πιθανότατα σε συνεννόηση με τους [[Πέρσες]], επιχείρησαν την κατάληψη ολόκληρου του νησιού αλλά ηττήθηκαν στη [[Μάχη της Ιμέρας (480 π.Χ.)|Μάχη της Ιμέρας]]. Από τότε και μέχρι την κατάληψη του νησιού από τους [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίους]] ([[242 π.Χ.]]), Έλληνες και Καρχηδόνιοι αποκτούσαν, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, τον έλεγχο του νησιού, με τις Συρακούσες και το Λιλύβαιο να παραμένουν οι πυρήνες αντίστασης για τους Έλληνες και για τους Καρχηδονίους αντίστοιχα.
Από το 242 π.Χ. η Ρώμη κάνει τη Σικελία την πρώτη επαρχία εκτός ιταλικού εδάφους. Η αρχική επιτυχία των Καρχηδονίων στον [[Β' Καρχηδονιακός Πόλεμος|Β΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο]], προκάλεσε την εξέγερση πολλών Σικελικών πόλεων, η Ρώμη έστειλε στρατό για να καταστείλει την εξέγερση και ήταν κατά τη διάρκεια εκείνης της πολιορκίας των Συρακουσών που σκοτώθηκε ο [[Αρχιμήδης]].
Γραμμή 64:
Ο γιος και διάδοχος του Φερδινάνδου Β' [[Φραγκίσκος Β' των δύο Σικελιών]] στάθηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει την επέλαση του Γκαριμπάλντι αφού η δυναστεία των Βουρβώνων είχε γίνει μισητή από το λαό των δύο ενωμένων βασιλείων.
Το [[1860]] η Σικελία, μετά την εκστρατεία του [[Τζουζέπε Γκαριμπάλντι]] ενώθηκε με την υπόλοιπη Ιταλία, ο Γκαριμπάλντι περνώντας τα στενά της
Το [[1866]] το Παλέρμο επαναστάτησε κατά της Ιταλίας, η πόλη όμως βομβαρδίστηκε από το ιταλικό ναυτικό και οι πρωτεργάτες της επανάστασης εκτελέστηκαν, με αποτέλεσμα η Σικελία να υποταχθεί ξανά στο Ιταλικό κράτος. Από το [[1861]] έως το [[1871]], έλαβε χώρα ένας εκτεταμένος [[ανταρτοπόλεμος]] κατά των «ενωτικών», σε όλη τη Σικελία και νότια Ιταλία. Οι ιταλικές κυβερνήσεις επέβαλαν [[Στρατιωτικός νόμος|στρατιωτικό νόμο]] και ο ιταλικός στρατός ρήμαξε την περιοχή, εκτέλεσε χιλιάδες κατοίκους, φυλάκισε δεκάδες χιλιάδων, κατέστρεψε χωριά και απέλασε κόσμο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή της οικονομίας της περιοχής και τη μαζική μετανάστευση. Το [[1894]], εργατικές ταραχές έφεραν ξανά τον στρατιωτικό νόμο.
| |||