Χαρτισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 10 Απριλίου 1848, μία νέα Χαρτιστική Συνέλευση οργάνωσε μια μαζική συνάντηση σε κοινό στο Κέννινγκτον (Kennington) του [[Λονδίνο|Λονδίνου]] και τελικά θα παρουσίαζε μια ακόμη αναφορά στο Κοινοβούλιο. Η εκτίμηση του αριθμού των συμμετεχόντων ποικίλει ανάλογα με την πηγή (κατά τον Ο'Κονορ περίπου 300.000, κατά την κυβέρνηση, 15.000. Η εφημερίδα ''Observer'' πρότεινε 50.000). Ο πιο πιθανός αριθμός είναι 150.000. Η κυβέρνηση γνώριζε καλά ότι οι Χαρτιστές δεν είχαν πρόθεση για εξέγερσης. Ωστόσο, υπήρχαν οι φόβοι ότι η επανάσταση θα ξεκινήσει αυθόρμητα και έτσι οι αρχές πήραν εντολή για μεγάλης κλίμακας επίδειξη δύναμης τόσο για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής, αλλά και αν είναι δυνατόν την εξάλειψη του Χαρτισμού σε ένα έτος όπου είχαν επαναστατήσει οι λαοί σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη. 100.000 εδικοί αστυφύλακες προσλήφθηκαν για την ενίσχυση της αστυνομικής δύναμης. Σε κάθε περίπτωση, η συνεδρίαση ήταν ειρηνική. Ωστόσο, ο στρατός είχε απειλήσει να παρέμβει αν οι Χαρτιστές έκαναν οποιαδήποτε προσπάθεια να διασχίσουν τον Τάμεση.<ref>David Goodway, London Chartism (1982)</ref>

 

 

Το αρχικό σχέδιο των Χαρτιστών, αν η αναφορά απορριπτόταν, ήταν να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή εθνική συνέλευση και πίεσε τη βασίλισσα για να διαλύσει το Κοινοβούλιο μέχρι ο ''χάρτης'' να εισήχθη σαν νόμος. Ωστόσο, οι Χαρτιστές είχαν πληγεί από την αναποφασιστικότητα τους και τις εσωτερικές διαφωνίες.