Γεώργιος Μαύρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 74:
Γεννήθηκε στο [[Καστελλόριζο]] στις 15 Μαρτίου του 1909. Πατέρας του ήταν ο έμπορος Ιωάννης Μαύρος και μητέρα του η Άννα Κοντούζογλου. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] (1926-1930) και στη Νομική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου|Πανεπιστημίου του Βερολίνου]] (1934-1935). Το 1936 ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτωρ του Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1937 εκλέχθηκε παμψηφεί Υφηγητής του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου δίδαξε έως το 1942. Κατά τη διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε στο [[7ο Σύνταγμα Πεζικού]] στο [[Αλβανικό Μέτωπο]].
==Είσοδος στην πολιτική==
Εισήλθε στην πολιτική το 1945, μετά το τέλος του πολέμου, ύστερα από παρότρυνση του [[Θεμιστοκλής Σοφούλης|Θεμιστοκλή Σοφούλη]], ο οποίος του ανέθεσε το Υφυπουργείο παρά τω Πρωθυπουργώ. Εκλέχθηκε βουλευτής σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, εκτός από αυτή της 16ης Νοεμβρίου του 1952, κατά την οποία η ένωση των κεντρώων δυνάμεων δεν εξέλεξε ούτε έναν βουλευτή στα μεγάλα αστικά κέντρα, λόγω του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος που εφαρμόστηκε. Διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης (1945), Παιδείας (1946), Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας (1949), Οικονομικών και Συντονισμού (1951), Εθνικής Άμυνας (1952), Συντονισμού (1963-1964). Ανέλαβε Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Ιούνιος 1964-Ιούνιος 1966), έχοντας παραιτηθεί από Υπουργός Συντονισμού και από το βουλευτικό αξίωμα, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Με πρωτοβουλία του ιδρύεται το [[Μορφωτικό ίδρυμαΊδρυμα Εθνικής Τραπέζης]]. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας κρατήθηκε στην Ασφάλεια Αμαρουσίου, τέθηκε κατ’ επανάληψη σε κατ΄ οίκον περιορισμό, εξορίστηκε στην [[Σκόπελο]], τη [[Δεσκάτη Γρεβενών]] και τη [[Γυάρος|Γυάρο]].
 
==Μετά τη δικτατορία ως αρχηγός της ΕΚ/ΝΔ==