Χρύσα Χατζηβασιλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Χρύσα Χατζηβασιλείου στις συσκέψεις του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ τις τελευταίες μέρες του Δεκεμβρίου του 1944 τόνισε πρώτη<ref>[http://ellinikosemfilios.blogspot.gr/2011/12/blog-post_03.html Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ Του Γρηγόρη Φαράκου πρώην γ.γ. του ΚΚΕ ]</ref><ref>Ο ΕΛΑΣ και η Εξουσία τόμος Α', Γρηγόρης Φαράκος, Ελληνικά Γράμματα, σελ 303-304</ref> την αναγκαιότητα εξεύρεσης συμβιβαστικής πολιτικής λύσης και μη περαιτέρω όξυνσης των πραγμάτων. Κατά την ίδια αυτή ήταν και η θέση όλων των μελών του Π.Γ θέση η οποία οδήγησε στην συνθήκη της Βάρκιζας και στον ολοκληρωτικό αφοπλισμό του ΕΛΑΣ<ref>[http://istorika.blogspot.gr/2007/02/blog-post_17.html Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε του Θανάση Χατζή]</ref>.

 

Τον Οκτώβρη του 1945 συνήλθε στην Αθήνα το 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄τόμος (2012), σελ.526-535</ref> (δέκα χρόνια μετά το 6ο) σε μια πολύ κρίσιμη καμπή για το κόμμα και τη χώρα. Η Χρύσα άνοιξε τις εργασίες του συνεδρίου με τα παρακάτω λόγια : «''Σύντροφοι και συντρόφισσες, από μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ να μου επιτρέψετε ν' ανοίξω το 7ο Συνέδριο του Κόμματος. Την επίσημη τούτη στιγμή ας αφιερώσουμε ενός λεπτού σιγή στα θύματα του αγώνα''».