Γιώργος Κολοζώφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
 
==Στην ηγεσία του ΚΚΕ==
Στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄ τόμος (2012), σελ. 185-189</ref> τον Μάρτιο του 1927, ο Κολοζώφ συντάχθηκε με την ομάδα του [[Ανδρόνικος Χαϊτάς|Ανδρόνικου Χαϊτά]] που ήρθε σε σφοδρή αντιπαράθεση με την ομάδα των τροτσκιστών της ομάδας του [[Παντελής Πουλιόπουλος|Πουλιόπουλου]]. Μετά τη διαγραφή των Τροτσκιστών από το ΚΚΕ τον Σεπτέμβριο του 1927, ο Κολοζώφ μαζί με την ηγετική ομάδα του Γραμματέα της ΚΕ Ανδρόνικου Χαϊτά θα ευθυγραμμιστούν πλήρως με τις κατευθυντήριες γραμμές της [[Κομιντέρν]] (ΚΔ), την καθοδήγηση της οποίας είχαν αναλάβει οι [[Στάλιν]]-[[Νικολάι Μπουχάριν|Μπουχάριν]]. Μετά την ΟΚΝΕ ο Κολοζώφ έγινε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ. Στο 4ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄ τόμος (2012), σελ. 192-197</ref> τον Δεκέμβριο του 1928, εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ του κόμματος.
 
Την περίοδο 1929-31 στο ΚΚΕ είχε ξεσπάσει η λεγόμενη [[Φραξιονισμός|φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές]]. Ο Κολοζώφ συντάχθηκε με την ομάδα των Χαϊτά-[[Κώστας Ευτυχιάδης|Ευτυχιάδη]] που ήρθε σε ολομέτωπη σύγκρουση με την ομάδα των [[Γιώργης Σιάντος|Σιάντου]]-[[Κώστας Θέος|Θέου]]. Τον Σεπτέμβριο του 1930 ο Κολοζώφ μαζί με άλλα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ (Χαϊτάς, Ευτυχιάδης, Ασίκης) φυλακίστηκαν από την αστική κυβέρνηση του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελ. Βενιζέλου]] στις φυλακές Συγγρού με τον Ιδιώνυμο νόμο του 1929.