Ρεβιθιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 16:
}}
Μονοετές, ποώδες, [[αγγειόσπερμο]], [[δικοτυλήδονο|δικότυλο]] φυτό η '''ρεβιθιά''' ανήκει στην υποοικογένεια των ψυχανθών. [[Θάμνος]] που δύσκολα ξεπερνά τα 60 εκατοστά καλλιεργείται για τα σπόρια του τα ρεβίθια και ως κτηνοτροφή. Έχει την επιστημονική ονομασία '''Cicer arietinum''' - '''Ερέβινθος ο κοινός''', '''Ερέβινθος ο κριόμορφος'''<ref>{{cite web |url=http://www.xanthi.ilsp.gr/mnemeia/en_deltiodetail.aspx?deltioid=3952 |title= Ρεβίθι: Ερέβινθος ο κριόμορφος |accessdate=2012-11-10 |format= |work= Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου |author= Κέντρο Ερεύνης των Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων |publisher: Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου |language=ελληνικά}}</ref>. Συναντάται επίσης και η ονομασία ''Ερέβινθος ο κριόμορφος'', πιστή
Η καταγωγή της ρεβιθιάς είναι από την [[Ασία]] και σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες της νότιας [[Ευρώπη]]ς ,της Ασίας και της νότιας και κεντρικής [[Αμερική]]ς.
Τα [[φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] της είναι πτερωτά, σύνθετα και έχουν πολλά μικρότερα φυλλάρια στρογγυλά, ανοιχτοπράσινα με μικροσκοπικά δόντια στις άκρες.
Γραμμή 30:
Πολλαπλασιάζεται με σπορά κατά τους φθινοπωρινούς κυρίως μήνες.
Στην [[Ελλάδα]] καλλιεργούνται 150
Η [[Ινδία]] είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή ρεβιθιών.
Γραμμή 42:
==Πηγές==
* ''Λεξικόν φυτολογικόν περιλαμβάνον το ονόματα, την ιθαγένειαν και τον βίον υπερδεκακισχιλίων φυτών, εν οις και τα λόγω χρησιμότητος ή κόσμου καλλιεργούμενα, των οποίων περιγράφονται και η ιστορία, η καλλιέργεια, τα
* ''Греческо-русский слобарь, составленный А.Д. Вейсманом. Санкт-Петербург 1899.''
* ''Λεξικόν ελληνολατινικόν. Χρήστου Μ. Αδαμαντίου, Αθήνα 1908.''
* ''Φ. Φουρναράκης. Άτακτα, τόμος πέμπτος, μέρος πρώτον, αλφάβητον τρίτον, εν Παρισίοις 1835.''
* И.П.Хориков, М.Г.Малев. Новогреческо-русский словарь под редакцией П.Пердикиса и Т.Пападопулоса. Москва, издательство Русский язык, 1980.
| |||