Ανδρέας Μουράτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 20:
}}
Ο '''Ανδρέας Μουράτης''' ([[Πειραιάς]] [[29 Νοεμβρίου]] [[1925]] ή [[1926]]<ref>Υπάρχει διγνωμία στο έτος γέννησης</ref> - [[Πειραιάς]] [[10 Δεκεμβρίου]] [[2000]]), ήταν [[Έλληνας|Έλληνας]] διεθνής ποδοσφαιριστής, αρχηγός του [[Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακού]] και της [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Εθνικής Ελλάδος]]. Γεννήθηκε στη Σούδα του [[Νέο Φάληρο|Νέου Φαλήρου]], γιος του Μάρκου και της Αγγελικής, προσφύγων από την [[Μικρά Ασία]]. Εργαζόταν σκληρά από πολύ μικρή ηλικία και μέχρι που βγήκε σε σύνταξη ήταν εργάτης στην [[Δ.Ε.Η.]]
== Καριέρα ==▼
Ο Ανδρέας Μουράτης αγωνίστηκε σε όλες σχεδόν τις θέσεις εκτός αυτής τους τερματοφύλακα. Ξεκίνησε από τον Απόλλωνα Νέου Φαλήρου το 1943 και το 1944 πηγαίνει στα τσικό του [[Π.Α.Ε. Ολυμπιακός Σ.Φ.Π|Ολυμπιακού]] όπου ο [[Τάκης Κτενάς]] του βγάζει δελτίο. Στην Κατοχή πήγε στην [[Προοδευτική Νεολαία|Προοδευτική]] για να ξαναγυρίσει στον Ολυμπιακό με το τέλος του πολέμου. Στο πρώτο του παιχνίδι με τον Ολυμπιακό έβαλε αυτογκόλ σε αγώνα με την [[ΑΕΚ Αθηνών (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]]. Έπαιξε στον Ολυμπιακό μέχρι το 1955, όταν πήγε στον [[Αργοναύτης Πειραιά|Αργοναύτη]], για να σταματήσει το ποδόσφαιρο το 1961. Από τότε, μέχρι το 2000 που πέθανε, έμεινε κοντά στον Ολυμπιακό, βοηθώντας σε διάφορα πόστα, από προπονητής στα τμήματα υποδομής μέχρι φροντιστής. Το σπίτι ήταν δίπλα στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Στάδιο Καραΐσκάκη]] και σήμερα ο δρόμος που περνά μπροστά του έχει το όνομά του.▼
▲== Καριέρα ==
▲Ο πατέρας του Μάρκος, ήταν ιδρυτής του Πολικού Αστέρα, ενός ανεξάρτητου συλλόγου του Πειραιά. Ο Ανδρέας Μουράτης αγωνίστηκε σε όλες σχεδόν τις θέσεις εκτός αυτής τους τερματοφύλακα. Ξεκίνησε από τον Απόλλωνα Νέου Φαλήρου το 1943 και το 1944 πηγαίνει στα τσικό του [[Π.Α.Ε. Ολυμπιακός Σ.Φ.Π|Ολυμπιακού]] όπου ο [[Τάκης Κτενάς]] του βγάζει δελτίο. Στην Κατοχή πήγε στην [[Προοδευτική Νεολαία|Προοδευτική]] για να ξαναγυρίσει στον Ολυμπιακό με το τέλος του πολέμου. Στο πρώτο του παιχνίδι με τον Ολυμπιακό έβαλε αυτογκόλ σε αγώνα με την [[ΑΕΚ Αθηνών (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]]. Έπαιξε στον Ολυμπιακό μέχρι το 1955, όταν πήγε στον [[Αργοναύτης Πειραιά|Αργοναύτη]], για να σταματήσει το ποδόσφαιρο το 1961. Από τότε, μέχρι το 2000 που πέθανε, έμεινε κοντά στον Ολυμπιακό, βοηθώντας σε διάφορα πόστα, από προπονητής στα τμήματα υποδομής μέχρι φροντιστής. Το σπίτι ήταν δίπλα στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Στάδιο Καραΐσκάκη]] και σήμερα ο δρόμος που περνά μπροστά του έχει το όνομά του.
== Ο Μιζούρι ==
Του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι ''Μιζούρι'' (από το αμερικάνικο αεροπλανοφόρο που ήταν αγκυροβολημένο στον Πειραιά), εξαιτίας της δύναμης που έβγαζε στο παιχνίδι του. Το παρατσούκλι το απέκτησε σ'έναν αγώνα με τον Εθνικό, όταν κάποιος φίλαθλος τον απεκάλεσε Μιζούρι επειδή τον έβλεπε να αγωνίζεται με δύναμη και πάθος παρότι έπαιζε τραυματίας στο ματς. Η δύναμη, το πάθος και το ατρόμητο του χαρακτήρα του, έκαναν μεγάλη εντύπωση και στους [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκους]] φιλάθλους, οι οποίοι μετά από έναν αγώνα της Εθνικής Ελλάδος με αντίπαλο την αντίστοιχη της Τουρκίας στην [[Κωνσταντινούπολη]], τον αποκαλούσαν ''Μουράτ Ασλάν'' (Μουράτης το Λιοντάρι)
| |||