Σήφης Βαλυράκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Ιωσήφ (Σήφης) Βαλυράκης''' είναι Έλληνας πολιτικός, εκ των ιστορικών στελεχών του «ανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ.
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε το 1943 στα [[Χανιά]]. Ο πατέρας του, Γιάννης Βαλυράκης, ήταν αξιωματικός του Στρατού Ξηράς και βουλευτής της [[Ένωση Κέντρου|Ένωσης Κέντρου]]. Σπούδασε [[Ηλεκτρολόγος Mηχανικός]] στη Γερμανία και στη Σουηδία, με ειδίκευση στους βιομηχανικούς αυτοματισμούς. Είναι παντρεμένος με τη ζωγράφο Ασημίνα (Μίνα) Παπαθεοδώρου, με την οποία απέκτησε 2 παιδιά.
 
==Βιογραφικό==
Κορυφαίο στέλεχος της αντι-χουντικής αντίστασης και του ένοπλου κλάδου του [[Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα|ΠΑΚ]], ο Βαλυράκης συνελήφθη τελικά το 1971, βασανίστηκε στο [[ΕΑΤ-ΕΣΑ]] και φυλακίστηκε σε απομόνωση στην Κέρκυρα. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανιών με το [[ΠΑΣΟΚ]] το 1977. Διετέλεσε Υφυπουργός Συγκοινωνιών (1981-1984), Υφυπουργός Αθλητισμού (1985-1988), Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης (1988-1989 και 1993-1995) και Υπουργός Δημόσιας Τάξης (1995-1996). Είναι πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που ερευνά το [[Σκάνδαλο Siemens στην Ελλάδα|σκάνδαλο της Siemens]].
Γεννήθηκε το 1943 στα [[Χανιά]]. Ο πατέρας του, Γιάννης Βαλυράκης, ήταν αξιωματικός του Στρατού Ξηράς και βουλευτής της [[Ένωση Κέντρου|Ένωσης Κέντρου]]. Σπούδασε [[Ηλεκτρολόγοςηλεκτρονικός Mηχανικόςμηχανικός]] στη Γερμανία και στητη Σουηδία, με ειδίκευση στους βιομηχανικούς αυτοματισμούς. ΕίναιΜιλά παντρεμένος με τη ζωγράφο Ασημίνα (Μίνα) Παπαθεοδώρουαγγλικά, μεγερμανικά την οποία απέκτησε 2και παιδιάσουηδικά.
 
Κορυφαίο στέλεχος της αντι-χουντικής αντίστασης και του ένοπλου κλάδου του [[Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα|ΠΑΚ]] (είχε εκπαιδευτεί σε στρατόπεδα της PLO στην Παλαιστίνη), ο Βαλυράκης ήταν καταζητούμενος από το καθεστώς της 21ης Απριλίου επί τρία χρόνια για βομβιστικές επιθέσεις και συνελήφθη τελικά το 1971, όπου βασανίστηκε και φυλακίστηκε στο [[ΕΑΤ-ΕΣΑ]]. Απέδρασε όμως καθώς κατάφερε να κόψει τα κάγκελα του κελιού του και μετά προκάλεσε βραχυκύκλωμα στο ηλεκτρικό δίκτυο των φυλακών.<ref>http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=2714</ref> Στη συνέχεια ανέβηκε στην στέγη ενός τραίνου που πήγαινε στη Γιουγκοσλαβία. Για κακή του τύχη το τραίνο σταμάτησε για ανεφοδιασμό στα σύνορα, οι προβολείς των φυλακίων έπεσαν πάνω του, τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν. Αυτή τη φορά οδηγήθηκε στις φυλακές Κέρκυρας.
 
Τελικά κατάφερε πάλι να αποδράσει, αυτή τη φορά κολυμπώντας ως την Αλβανία. Αλλά το εκεί καθεστώς του [[Ενβέρ Χότζα]] νόμιζε πως ήταν Έλληνας κατάσκοπος της χούντας, και αρχικά του επέβαλε ποινή τριών ετών σε καταναγκαστικά έργα στο στρατόπεδο του Φίερι. Όμως αυτή τη φορά στάθηκε τυχερός καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου κινητοποίησε τις επαφές του με το διεθνές Μαοϊκό και φιλοκινεζικό κίνημα (εκείνη την εποχή η Αλβανία ήταν δορυφόρος της Κίνας του Μάο) για να τον σώσει. Τελικά ο πρίγκιπας της Καμπότζης Σιχανούκ, στενός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, επενέβη στους Κινέζους, οι οποίοι επενέβησαν στους Αλβανούς, και έτσι ο Σήφης Βαλυράκης αφέθηκε ελεύθερος.<ref>http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=2714</ref>
 
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με το [[ΠΑΣΟΚ]] το 1977. Διετέλεσε Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (Οκτώβριος 1981 - Νοέμβριος 1984), Υφυπουργός Πολιτισμού με αρμοδιότητα τον Αθλητισμό (Ιούλιος 1985 - Ιούνιος 1988), Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης (Ιούνιος 1988 - Ιούλιος 1989 και Ιούλιος 1994- Μάρτιος 1995) και Υπουργός Δημόσιας Τάξης (Μάρτιος 1995- Ιανουάριος 1996).
 
Την 1η Φεβρουαρίου 2009 ο Σήφης Βαλυράκης κρατήθηκε για αρκετές ώρες από τις αμερικάνικες αρχές αμέσως μετά την άφιξή του σε αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης λόγω ανάκλησης της βίζας του ενώ πετούσε.<ref>{{cite news | url = http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=13088 | title = Περιπέτεια στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης για το Σήφη Βαληράκη | work = [[Ελευθεροτυπία]] | date = 2009-02-01}}</ref> Αυτό το περιστατικό επανέφερε στο προσκήνιο την παλιά έχθρα του Βαλυράκη με την αμερικανική κυβέρνηση, η οποία τη δεκαετία του '80 τον θεωρούσε «προστάτη» της 17 Νοέμβρη.
 
 
 
== Παραπομπές ==