Κλασικός φιλελευθερισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Kefim2013 (συζήτηση | συνεισφορές)
Kefim2013 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 102:
 
==Ελεύθερη αγορά και παγκόσμια ειρήνη==
Ορισμένοι φιλελεύθεροι, μεταξύ των οποίων και οι [[Άνταμ Σμιθ]] και [[Ρίτσαρντ Κόμπντεν]], συζήτησαν την ιδέα της [[παγκόσμια ειρήνη|παγκόσμιας ειρήνης]] μέσα από το ελεύθερο εμπόριο αγαθών μεταξύ των εθνών, η οποία αναγνωρίστηκε από αμερικανούς πολιτικούς επιστήμονες ([[Ρόμπερτ Άλαν Νταλ]], [[Μάικλ Ντόιλ]], [[Μπρους Μάρτιν Ράσετ]] και [[Τζων Ονίλ]]<ref>[http://psc.ua.edu/faculty-profile/john-r-oneal/ John R. Oneal, Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών]</ref>)). Ο [[Έρικ Γκάρτσκε]]<ref>[http://dss.ucsd.edu/~egartzke/ Dr. Erik Gartzke, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Σαν Ντιέγκο), Τμήμα Πολιτικών Επιστημών]</ref>) του πανεπιστημίου Κολούμπια αναφέρθηκε στους Μοντεσκιέ, Σμιθ, Κόμπτεν, Νόρμαν Έιντζελ και Ρίτσαρντ Ρόουζκρανς, οι οποίοι υποστήριζαν ότι μέσω της ελεύθερης αγοράς δύναται να απαλλαγεί μια χώρα από την διαφαινόμενη πιθανότητα εμπλοκής της σε πόλεμο<ref>Erik Gartzke, "Economic Freedom and Peace" στο ''Economic Freedom of the World: 2005 Annual Report'' (Vancouver: Fraser Institute, 2005).</ref>. Οι Ονίλ και Ράσετ έγιναν γνωστοί από το έργο της πάνω στη δημοκρατική ειρήνη και ανέφεραν το εξής<ref>Oneal, J. R.; Russet, B. M. (1997). "The Classical Liberals Were Right: Democracy, Interdependence, and Conflict, 1950-1985". International Studies Quarterly 41 (2): 267–294. {{cite doi|10.1111/1468-2478.00042}}</ref>:
 
{{Ρήση|Οι κλασικοί φιλελεύθεροι υποστήριξαν πολιτικές που θα διεύρυναν την ελευθερία και την ευημερία. Επιδίωξαν την πολιτική ενίσχυση των εμπορικών τάξεων και την κατάλυση βασιλικών χαρτών, μονοπωλίων και των προστατευτικών πολιτικών του μερκαντιλισμού ώστε να δοθούν κίνητρα στην επιχειρηματικότητα και να αυξηθεί η παραγωγική αποδοτικότητα. Προέβλεψαν επίσης ότι χάρη στη δημοκρατία και τη μη παρεμβατική οικονομία θα μειωνόταν η συχνότητα πολέμων.}}