Βυζαντινή τέχνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 118:
Tην περίοδο [[730]]-[[843]] η βυζαντινή αυτοκρατορία κλονίζεται από τη διαμάχη γύρω από τη λατρεία των εικόνων και τη δυνατότητα απεικόνισης των θείων μορφών στην [[τέχνη]]. Στα πλαίσια αυτής της διαμάχης, πολλές εικόνες και τοιχογραφίες καταστρέφονται ή αντικαθίστανται από άλλες, με αποκλειστικά διακοσμητικά θέματα, που περιλαμβάνουν την απεικόνιση ζώων, πτηνών, ή γεωμετρικών μορφών καθώς και [[σταυρός|σταυρών]]. Αντιδράσεις κατά του κινδύνου να εκφυλιστεί η λατρεία των εικόνων σε ειδωλολατρία υπήρχαν και παλιότερα, ωστόσο η ουσιαστική αρχή έγινε το 726 με την απαγόρευση της λατρείας εικόνων από τον Λέοντα Γ΄ Ίσαυρο και τις διώξεις που ακολούθησαν για να αντιμετωπιστεί η λαϊκή οργή. Το 787 αναστέλλεται προσωρινά η εικονομαχική πολιτική από την αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία, όμως το 815 αναβιώνει από τον αυτοκράτορα Λέοντα Ε΄. Μόλις το 843 παύει οριστικά η εικονομαχία και αναστηλώνονται οι εικόνες με ενέργειες της Θεοδώρας, χήρας του αυτοκράτορα Θεόφιλου<ref>Ν. Πανσελήνου, ''Βυζαντινή ζωγραφική: Η βυζαντινή κοινωνία και οι εικόνες της'', 9η έκδ., Αθήνα 2010, σσ. 129-130.</ref>.
Η έριδα της εικονομαχίας ήταν θρησκευτική διαμάχη μόνο επιφανειακά. Το διακύβευμα ήταν στην πραγματικότητα οι ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις που χρειαζόταν το βυζαντινό κράτος και καθιστούσαν πιο
==== Μακεδονική Αναγέννηση ====
|