Γεώργιος Γερογιάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Πρόκριτοι (με το HotCat)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Γεώργιος Δ. Γερογιάννης''' (Πρέβεζα, [[1864]] - Αθήνα, 7.1.[[1938]]) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε Δημογέροντας Πρέβεζας (1896-1900) και [[εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας|βουλευτής Πρέβεζας]] (1915, 1917-1920, 1923-1925, 1928-1932).<ref>[[Γεώργιος Κούρτης|Γεώργιος Ι. Κούρτης]], ''Η Κοινοβουλευτική πορεία της Πρέβεζας (1915-2005)'', Αθήνα 2005, σελ. 193-194.</ref>
 
 
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην [[Πρέβεζα]] το 1864 και καταγόταν από μεγάλη και ισχυρή οικογένεια της πόλης. Ο πατέρας του, Δημοσθένης Γερογιάννης, υπήρξε μέλος της Δημογεροντίας Πρέβεζας κατά την οθωμανική περίοδο. ΠαπούςΠαππούς του, από τη μητέρα του, ήταν ο μεγάλος δωρητής της Πρέβεζας [[Σπυρίδων Καραμάνης]].<ref>[[Ηλίας Βασιλάς|Ηλίας Β. Βασιλάς]], Ο πατήρ Κοσμάς στην Πρέβεζα (1768 & 1779) και ο ιερός ναός των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, [https://www.academia.edu/1479912/_._The_complete_works_of_Elias_B._Basilas ''Άπαντα'',] (επιμ. Νίκος Δ. Καράμπελας), Πρέβεζα 2012, σελ. 107-126. Για τη συγγένεια Γερογιάννη Καραμάνη βλ. σελ. 126.</ref> Η οικογένειά του κατείχε την κτητορική εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία πλέον δεν σώζεται, στη συνοικία ''Αγίου Γεωργίου'', στην περιοχή ''Κοκκινιά'' της Πρέβεζας.<ref>[[Ηλίας Βασιλάς|Ηλίας Β. Βασιλάς]], Το κάστρο της Πρέβεζας στα 1684 και το παληό βενετσιάνικο υδραγωγείο, [https://www.academia.edu/1479912/_._The_complete_works_of_Elias_B._Basilas ''Άπαντα'',] (επιμ. Νίκος Δ. Καράμπελας), Πρέβεζα 2012, σελ. 63-67.</ref> Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και διακρίθηκε ως άριστος ιατρός. Διέθετε πολύ δυνατή μνήμη και ήταν άριστος γνώστης της ιστορίας της γεννέτειράς του. Συνέταξε αδημοσίευτο δοκίμιο για την ιστορία της Πρέβεζας, το οποίο αποτέλεσε τη βάση για τη συγγραφή, από τον εξάδελφό του [[Ιωάννης Δημάρατος|Ιωάννη Φ. Δημάρατο]], του εκτεταμμένου λήμματος για την [[Πρέβεζα]], στη [[Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια]] του Δρανδάκη.<ref>Ιωάννης Φ. Δημάρατος, λήμμα ''Πρέβεζα'', [[Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια]] Πυρσού, Αθήνα 1932, τόμ. 20, σελ. 654-660.</ref>
 
Εκλέχθηκε μέλος της Δημογεροντίας Πρέβεζας τις διετίες 1896-1898 και 1899-1900.<ref>Γιώργος Ι. Μουστάκης, Η Δημογεροντία 1882-1910, ''Τα Πρεβεζάνικα'', Πρέβεζα 2002, σελ. 88-101, έκδοση [[Δημοτική Βιβλιοθήκη Πρέβεζας|Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πρέβεζας]].</ref> Μετά την απελευθέρωση της πόλης εκλέχθηκε [[εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας|βουλευτής Πρέβεζας]] στις πρώτες εκλογές της 31.5.1915 με το [[κόμμα Φιλελευθέρων]] του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριου Βενιζέλου]] και επανήλθε ως βουλευτής την 30.6.1917 μέχρι την 10.9.1920. Εκλέχθηκε και πάλι βουλευτής Πρέβεζας με το ίδιο κόμμα στις εκλογές της 16.12.1923. Μετά τη [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Πάγκαλου 1925|δικτατορία του Παγκάλου]] έβαλε υποψηφιότητα με τον Συνασπισμό Ένωσης Φιλελευθέρων των [[Γεώργιος Καφαντάρης|Γεωργίου Καφαντάρη]] και [[Ανδρέας Μιχαλακόπουλος|Ανδρέα Μιχαλακόπουλου]], χωρίς να κατορθώσει να εκλεγεί βουλευτής. Στις επόμενες εκλογές της 19.8.1928 εκλέχθηκε και πάλι βουλευτής με το [[Κόμμα Φιλελευθέρων|κόμμα των Φιλελευθέρων]], αξίωμα που διατήρησε μέχρι τη διάλυση της Βουλής την 19.8.1932.<ref>Γιώργος Ι. Μουστάκης, Από την κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου μας, ''Τα Πρεβεζάνικα'', Πρέβεζα 2002, σελ. 405-431, έκδοση [[Δημοτική Βιβλιοθήκη Πρέβεζας|Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πρέβεζας]].</ref> Δεν κατόρθωσε να εκλεγεί στις επόμενες εκλογές της 25.9.1932, γιατί πρωτοστάτησε στη βίαιη κατάληψη από το κράτος της περιουσίας των Ιερών Μονών της Πρέβεζας και στην παράνομη παραχώρησή της στις σχολικές εφορείες. Ασχολήθηκε με τα οικονομικά του εφημεριακού κλήρου και αγόρευσε ειδικά υπέρ των εφημερίων στη συνεδρίαση της Βουλής στις 18.11.1928, κατά την οποία δήλωσε: «''Θα παρακαλέσω τον αξιότιμο κ. Πρόεδρο της Κυβερνήσεως ... να λυπηθεί αυτού του κόσμου και να επέμβη υπέρ της ανακουφίσεώς του και διά το γόητρον της εκκλησίας''».<ref>[[Γεώργιος Κούρτης|Γεώργιος Ι. Κούρτης]], ''Η Κοινοβουλευτική πορεία της Πρέβεζας (1915-2005)'', Αθήνα 2005, σελ. 194.</ref> Την 3.12.1928 αγόρευσε υπέρ της απαλλοτρίωσης των μεγάλων κτημάτων του Ακτίου για την εγκατάσταση των Μικρασιατών προσφύγων.<ref>Για την αγόρευση βλ. [[Ηλίας Βασιλάς|Ηλίας Β. Βασιλάς]], Το Άκτιον και η Πρέβεζα, [https://www.academia.edu/1479912/_._The_complete_works_of_Elias_B._Basilas ''Άπαντα'',] (επιμ. Νίκος Δ. Καράμπελας), Πρέβεζα 2012, σελ. 53-56.</ref>