Κυβέλη (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Cybele formiae.jpg|thumb|right|250px|Μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Κυβέλης. Formia του Λατίου, περ. 60 π.Χ.]]
Η μικρασιακή φρυγική θεότητα Κυβέλη, γνωστή μεταγενέστερα στους Έλληνες ως [[Ρέα (μυθολογία)|Ρέα]] ήταν θεά γενικά της άγριας φύσης και των δημιουργικών δυνάμεων της Γης και της γονιμότητας. Ο [[Πίνδαρος]] την προσφωνεί «''Κυβέλα, μάτερ θεών''» (Διθύραμβου απόσπασμα 80).
Η Κυβέλη αναδύθηκε πιθανώς από αρχαιότερη θηλυκή θεότητα της Μικράς Ασίας όπως υποδεικνύουν τα ανασκαφικά δεδομένα στο [[Τσαταλχουγιούκ]], απότην 6η ήδη χιλιετία [[ΠΚΕ]]. Στη φρυγική τέχνη του 8ου αι. ΠΚΕ τα λατρευτικά σύμβολα της θρυγικής θεάς μητέρας περιλαμβάνουν λέοντες, κυνηγετικά πτηνά και μικρό αγγείο σπονδών ή άλλεςπροσφορές<ref>Elizabeth Simpson, "Phrygian Furniture from Gordion", in Georgina Herrmann (ed.), ''The Furniture of Ancient Western Asia'', Mainz 1996, pp. 198–201.</ref>
Από τους σχετικούς με τη θεά μύθους γνωστότερος ήταν ο του [[Άττις|Άττι]], του νεαρού ευνοούμενού της, που για να κατασιγάσει τη βασανιστική ζηλοτυπία της θεάς έφθασε στο σημείο να αυτοευνουχισθεί. Η Κυβέλη στη συνέχεια μέσα σε θρήνους έθαψε αλλά και αργότερα τον ανάστησε.
Γραμμή 19 ⟶ 21 :
* Ο [[αστεροειδής]] '''[[65 Κυβέλη]]''' (65 Cybele), που ανακαλύφθηκε το 1861, πήρε το όνομά του από τη θεότητα αυτή.
==Παραπομπές σημειώσεις==
{{παραπομπές}}
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat|Cybele}}
| |||