Ιωάννης Γρυπάρης (λογοτέχνης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 6:
Κατά τον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940]] ο Ιωάννης Γρυπάρης μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την «Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου», με την οποία αφενός μεν καυτηριαζόταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα. Λίγο καιρό μετά θα τον βρει ο θάνατος από πείνα κατά την περίοδο της [[Κατοχή|κατοχής]] (1942).
Ο Γρυπάρης συνέβαλε τα μέγιστα στην αναβίωση του αρχαίου [[δράμα|δράματος]] με τις θεωρούμενες πλέον ως κλασικές μεταφράσεις του των αρχαίων τραγωδιών και για αυτόν τον λόγο έγινε γνωστός περισσότερο ως μεταφραστής. Στην περίοδομάλιστα των σπουδών του και στα πλαίσια φροντιστηριακού μαθήματος υπέβαλε μετάφραση της Ιφιγένειας του [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]] <ref> Αν και ο διδάσκων το μάθημα σταπλαίσα του οποίου είχε υποβάλει τη φροντιστηριακή εργασία καθηγητής Πανταζίδης, καθαρευουσιάνος, την εκτίμησε, οι συμφοιτητές του τον άποδοκίμασαν Ιωάννης Χατζηφώτης, «Ιωάννης Γρυπάρης. Τριάντα χρόνια από τον θάνατό του», Εικονογραφημένη Ιστορία, τχ.52 (Οκτώβριος 1972), σελ.133-134</ref>Μετέφρασε επίσης έργα ξένου ρεπερτορίου αλλά και άλλους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Στην ποίηση επηρεάστηκε από τον [[συμβολισμός|συμβολισμό]] και τον [[παρνασσισμός|παρνασσισμό]] και θεωρείται ότι εντάσσεται στα πλαίσια της [[Νέα Αθηναϊκή Σχολή|Νέας Αθηναϊκής Σχολής]].
Βραβεύθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων και των Τεχνών για την ποιητική του συλλογή ''Σκαραβαίοι και Τερρακότες'' (1919).
| |||