Γιώργης Σιάντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 21:
Η νέα πορεία διαλύθηκε και αυτή με νέες δολοφονίες διαδηλωτών από την αστυνομία αλλά και από ταγματασφαλίτες που διέμεναν σε ξενοδοχεία γύρω από την Ομόνοια. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Παπανδρέου και κυρίως οι Άγγλοι επεδίωκαν την ένοπλη σύγκρουση με το ΕΑΜ. Ακολούθησαν για 33 μέρες οι μάχες στην Αθήνα και τον Πειραιά, τα λεγόμενα [[Δεκεμβριανά]], με ήττα του ΕΑΜ. Ο Σιάντος και η ηγεσία του ΚΚΕ δεν κατάφεραν να διαχειριστούν το βάρος της ένοπλης σύγκρουσης ή το κράτησαν σκόπιμα υπο συνθήκες ''ένοπλης αντίστασης'' δίχως να επιτρέψουν την γενίκευση των συγκρούσεων όπως επιθυμούσε το Γ.Σ του ΕΛΑΣ με τους Βελουχιώτη, Σαράφη και [[Θεόδωρος Μακρίδης|Μακρίδη]]. Επιπλέον, μετά τη λήξη της σύγκρουσης ο Σιάντος ήταν συγκαταβατικός ως προς τη [[Συνθήκη της Βάρκιζας]] και ήταν ένα από τα 3 μέλη της αντιπροσωπείας του ΕΑΜ που την υπέγραψαν. Αποτέλεσμα και της Συνθήκης της Βάρκιζας ήταν το βίαιο ξέσπασμα της [[Λευκή τρομοκρατία|Λευκής Τρομοκρατίας]] από κρατικά όργανα και δεξιές ένοπλες οργανώσεις κατά του εαμικού κόσμου. Ο Σιάντος χρεώθηκε την αποτυχία των πολιτικών χειρισμών από την πλευρά του ΕΑΜ.
 
Η επιστροφή του Νίκου Ζαχαριάδη στην Ελλάδα τον Μάη του 1945, έριξε σταδιακά σε δυσμένεια τον, άρρωστο πλέον, Σιάντο. Το [[1947]] ο Σιάντος πέθανε στην [[Αθήνα]] από ανακοπή καρδιάς στη κλινική του Πέτρο[[Πέτρος Κόκκαλης|Πέτρου Κόκκαλη]]. Η κηδεία του παρά ταύτα στάθηκε αφορμή να ξεσπάσει μια τελευταία μαζική διαδήλωση του Εαμικού κόσμου, ο οποίος δήλωσε τη διαφωνία του με το νέο καθεστώς διώξεων που κυριαρχούσε.
 
== Πολιτική κληρονομιά ==