Αριέλ Σαρόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+σχετικά με πόλεμο 1982 και Σφαγή της Σάμπρα και της Σατίλα
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
Ο '''Αριέλ Σαρόν''' ([[εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]]: '''אריאל שרון''', γεννημένος ως Αριέλ Σάινερμαν, στις 26 Φεβρουαρίου 1928, πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2014) ήταν Ισραηλινός πολιτικός και πρώην στρατηγός, που χρημάτισε 11ος Πρωθυπουργός του [[Ισραήλ]], θέση την οποία εγκατέλειψε κατόπιν εγκεφαλικού επεισοδίου που υπέστη και το οποίο τον έριξε σε κώμα, στο οποίο και βρισκόταν από τις 4 Ιανουαρίου 2006 έως και το θάνατό του. Υπήρξε διοικητής στον ισραηλινό στρατό (Τζαχάλ) από τη σύστασή του το 1948. Συμμετείχε στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας του 1948, τη σφαγή στην Κίμπια το 1953, στον πόλεμο του Σουέζ το 1956, τον [[Πόλεμος των Έξι Ημερών |πόλεμο των Έξι Ημερών]] το 1967 και τον [[Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ|πόλεμο του Γιομ Κιπούρ]] το 1973.
 
Μετά τη συνταξιοδότησή του από το στρατό, εντάχθηκε στο ακροδεξιό κόμμα Λικούντ, υπηρετώντας σε αρκετά υπουργικά πόστα στις κυβερνήσεις του κόμματος τις περιόδους 1977-1992 και 1996-1999. Κατά την περίοδο του [[Πόλεμος του Λιβάνου του 1982|Πολέμου του Λιβάνου του 1982]], από την θέση του υπουργού Άμυνας της Κυβέρνησης Μπεγκίν, διέταξε την προώθηση του Ισραηλινού Στρατού μέχρι την Βηρυτό, ενώ κατηγορήθηκε επίσημα, με βάση την έκθεση της Επιτροπής Kahan, ως «προσωπικά υπεύθυνος» για τα γεγονότα της [[Σφαγή της Σάμπρα και της Σατίλα|Σφαγής της Σάμπρα και της Σατίλα]], καθώς δεν έλαβε υπόψιν την προοπτική αιματοχυσίας από τους φαλαγγίτες στα στρατόπεδα προσφύγων, ούτε παρεμπόδισε την εισβολή τους.
 
Το 2000, έγινε αρχηγός του Λικούντ, υπηρετώντας ως Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2001 έως το 2006.