Συνεργάστηκε επί 20 έτη, από το 1785 έως το 1805<ref name="lexikon"/>, με τον περίφημο κλέφτη Μπουρδάνο [[Ζαχαριάς|Ζαχαριά]]<ref name="lexikon"/>. Το 1806 και κατά των διωγμό των κλεφτών κατέφυγε στην [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]]<ref name="lexikon"/> αλλά κι εκεί τον επικήρυξε με έγγραφο στις 30 Μαρτίου 1806<ref name="lexikon"/> ο Βαλή Πασάς της Πελοποννήσου με 150 [[Φλωρίνια]] αλλά οι αρχές της Ζακύνθου αρνήθηκαν να τον εκδώσουν<ref name="lexikon"/>. Αργότερα όμως επέστρεψε στο χωριό του αφού ο [[Μπέης]] της περιοχής του, (της [[Ζουμπάτα Αχαΐας|Ζουμπάτας]])<ref name="mazaraki"/>, του έταξε αμνηστία αλλά εκεί οθωμανικό απόσπασμα τον σκότωσε<ref name="lexikon"/>. Άλλη εκδοχή λέει ότι λόγω του ότι ήταν και σε μεγάλη ηλικία<ref name="mazaraki"/> συλλήφθηκε και μεταφέρθηκε στην [[Τριπολιτσά]] και κρεμάστηκε<ref name="lexikon"/>.
