Σαγκουίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Divineale (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +βικιλεξικό
Γραμμή 10:
Είναι πλούσιο σε [[βιταμίνη C]], ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και θωρακίζει την υγεία μας απέναντι στις ασθένειες. Είναι πλούσιο σε λυκοπένιο, φυσική χρωστική ουσία που του χαρίζει το κόκκινο χρώμα και είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό, το οποίο προστατεύει τον οργανισμό από τα καρδιαγγειακά νοσήματα και διάφορους τύπους καρκίνου.<ref>[http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3659473/ Red Orange: Experimental Models and Epidemiological Evidence of Its Benefits on Human Health] Oxidative Medicine and Cellular Longevity, 2013 {{doi|10.1155/2013/157240}}</ref>
 
Περιέχει ανθοκυανίνες, ουσία που ανήκει στις [[πολυφαινόλες]], η οποία δρα σαν λιποδιαλύτης, βοηθώντας τον οργανισμό να μειώνει τον ρυθμό που αποθηκεύει λίπος.
 
Σε πειράματα που πραγματοποίησαν το 2010 ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μιλάνου σε ποντίκια, είδαν ότι ο χυμός από σαγκουίνι Μόρο φρέναρε τη συσσώρευση περιττών κιλών. Οι ειδικοί αφού εφάρμοσαν στα πειραματόζωα διατροφή πλούσια σε λιπαρά, χορήγησαν σε κάποια από αυτά χυμό από σαγκουίνι Μόρο και σε κάποια άλλα χυμό από γλυκά πορτοκάλια. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πολλά συστατικά που υπάρχουν στον χυμό πορτοκαλιού Μόρο μπορούν να δράσουν συνεργικά για να αναστέλλουν την συσσώρευση λίπους.<ref>[http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20029381 Blood orange juice inhibits fat accumulation in mice.] International Journal of Obesity, 2010 {{doi|10.1038/ijo.2009.266}}</ref> Σύμφωνα με τους ερευνητές, το σαγκουίνι Μόρο καταστρέφει την ικανότητα των κυττάρων του λιπώδους ιστού, γνωστά και ως αδιποκύτταρα, να συσσωρεύουν λίπος. Παρόμοια πειράματα που έγιναν το 2012 από το ''Charles River Laboratories'' (Κάλκο, Ιταλία) σε ποντικούς, έδειξαν ότι η δίαιτα με χυμό Μόρο μπορεί να αντιπροσωπεύει μια πολλά υποσχόμενη διαιτητική επιλογή για την πρόληψη του λιπώδους ήπατος.<ref>[http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3413058/ Moro orange juice prevents fatty liver in mice] World J Gastroenterol, 2012 {{doi|10.3748/wjg.v18.i29.3862}}</ref>