Αλαμούτ (κάστρο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Το '''κάστρο του Αλαμούτ''' (Περσικά: الموت‎, μεταγραμματισμός Alamūt) ήταν ορεινό φρούριο του [[Αλαμούτ]], περιοχή της Ν. [[Κασπία Θάλασσα|Κασπίας]] επαρχίας του [[Νταϊλάμ]] κοντά στο [[Ρουντμπάρ]] του [[Ιράν]], περίπου 100&nbsp;χλμ (60&nbsp;μιλ.) από τη σημερινή [[Τεχεράνη]]. Το όνομά του σημαίνει η "Φωληά του Αετού".<ref name="Eagle's Nest">{{cite book |last=Willey |first=Peter |title=Eagle's Nest: Ismaili Castles in Iran and Syria |year=2005 |publisher=I.B. Tauris |location=London |pages = 23 |isbn=978-1-85043-464-1}}</ref>
 
αναφέρεταιΑναφέρεται ότι χτίστηκε το 189/805 από τον Βαχσουντάν μπιν Μαρζουμπάν κυβερνήτη της δυναστείας των Ιουστανιδών<ref>Οι Ιουστανίδες εμφανίζονται ως "Βασιλείς του Ναϊλάμ" στο τέλος του 8ου αι. Το κέντρο τους βρισκόταν στο Ρουντμπάρ του Αλαμούτ, στην κοιλάδα του Σαχρούντ. Δύο αιώνες αργότερα η περιοχή έγινε κέντρο των Ισμαηλιτών Νιζαρί ή [[Ασασίνοι|Ασασίνων]], ως είναι γνωστοί στη Δύση. Εμφανίζονται στην [[Ισλαμική ιστορία]] ως τμήμα του ιρανικού μεσοδιαστήματος στη διαδοχή των κυβερνητών. Βλ. Minorsky Vladimir 1953, ''Studies in Caucasian History'', Taylor's Foreign Press, New York.</ref>. Σύμφωνα με την παράδοση ο κυβερνήτης ακολούθησε ένα αετό κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, που τον οδήγησε στον βράχο<ref>Willey, Peter (2005). ''Eagle's Nest: Ismaili Castles in Iran and Syria''. London: I.B. Tauris. ISBN 978-1-85043-464-1.</ref>.
 
Αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της τοποθεσίας, εκείνος έκτισε οχυρό στην κορυφή του βράχου, που ονομάστηκε στη [[Νταϊλαμί διάλεκτος|διάλεκτο Νταϊλαμί]] ''aluh amut'', που σημαίνει "φωλιά του αετού". Η ίδια άποψη υπάρχει στο ''Σαρ Γκουζάστ-ι Σαγιντά'' (Sar Guzasht-i Sayyidna), ενώ ο [[Ιμπν Αθίρ]] (θ. 630/1234) αναφέρει μια διαφορετική παράδοση στο ''Καμίλ Φι'τ Ταρίκ''<ref>Kamil fi\'t Tarikh , vol. 10 Beirut, 1975, σ. 110.</ref>, σύμφωνα με την οποία ο αετός δίδαξε και καθοδήγησε τον βασιλιά στην τοποθεσία, που ονομάστηκε ''ταλίμ αλ-ακάμπ'' (η διδασκαλία ή καθοδήγηση του αετού)<ref>Hourcade, B. (December 15, 1985). "[http://www.iranicaonline.org/articles/alamut-valley-alborz-northeast-of-qazvin- ALAMŪT]". ''[[Ιρανική εγκυκλοπαίδεια|Encyclopædia Iranica]]''. Ανάκτηση 10 Φεβρουαρίου, 2013.</ref>. Η απόδοση του ονόματος στη διάλεκτο Νταϊλαμί είναι ''αλούχ αμούτ'' (aluh amut). Η λέξη ''αλούχ'' σημαίνει "αετός" και το ''αμούτ'' προέρχεται από το ''αμουκχάτ'', που σημαίνει "διδασκαλία"<ref>[http://ismaili.net/histoire/history06/history602.html The fortress of Alamut]</ref>.
 
===Στη λογοτεχνία===
Το κάστρο αναφέρεται στα μυθιστορήματα ''[[Το εκκρεμές του Φουκώ]]'' του [[Ουμπέρτο Έκο]] και ''[[Τα παιδιά του Γκράαλ]]'' του [[Πέτερ Μπέρλινγκ]].
 
==Παραπομπές-σημειώσεις==
{{παραπομπές}}