Απαρέμφατο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
== Ελληνική γλώσσα ==
To '''απαρέμφατο''' είναι ονοματικός τύπος του [[ρήμα|ρήματος]], δηλαδή είναι ρηματικό ουσιαστικό. Παίρνει άρθρο π.χ. το λέγειν, το πράττειν, το είναι, το λακωνίζειν, έχει πτώσεις (πλην κλητικής) :του λέγειν κ.λπ., αλλά διατηρεί την μια και μοναδιή του κατάληξη (-εν), -ειν,-σθαι,-θηναι κ.α. και συντάσσεται όπως το ουδέτερο ουσιαστικό ως Υποκείμενο, Αντικείμενο , Κατηγορούμενο κ.λπ.. Παίρνει άρνηση ου ή μη και Υποκείμενο πρόσωπο (αν είναι προσωπικού ρήματος) -αλλιώς συντάσσεται απροσώπως, συντάσσεται δε με
Το απαρέμφατο στη νέα ελληνική δεν χρησιμοποιείται μόνο του, παρά μόνο μαζί με το βοηθητικό ρήμα «έχω» για τον σχηματισμό των συντελεσμένων ρηματικών χρόνων: έχει λύσει, έχει πει κλπ. Ένα ρήμα μπορεί να έχει δύο απαρέμφατα, το ένα του ενεργητικού αορίστου (έχει δέσει) και το άλλο του παθητικού (έχει δεθεί).
|