Οργανική ένωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ο Vchorozopoulos μετακίνησε τη σελίδα Οργανικές ενώσεις στη Οργανική ένωση πάνω από την ανακατεύθυνση: Τα χημ. ουσία, χημ. ένωση και ανόργανη...
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 20:
== Ιστορικά στοιχεία ==
[[Αρχείο:Friedrich woehler.jpg|200px|right|thumb|Ο Φρίντριχ Βέλερ(1800-1882)]]
Η ονομασία ''οργανική'' χρονολογείται από τον 19<sup>ο</sup> αιώνα, όταν πίστευαν ότι οι οργανικές ενώσεις μπορούσαν να συντεθούν μόνο από ζωντανούς οργανισμούς με τη βοήθεια της ''vis vitalis'' δηλ. της ''ζωικής δύναμης''. Η θεωρία ότι οι οργανικές ενώσεις ήταν εντελώς διαφορετικές από εκείνες που ήταν ανόργανες, δηλαδή, δεν συνθέτονταν με τη ζωική δύναμη, αμφισβητήθηκε το 1824 όταν ο Γερμανός χημικός [[Φρίντριχ Βέλερ]] (Friedrich Wöhler) συνέθεσε οξαλικό οξύ (μια γνωστή ουσία που την παρήγαγαν ζωντανοί οργανισμοί) από δικυάνιο, (CN)<sub>2</sub>. Όμως το 1828, με μια σύνθεση που έμεινε στην ιστορία, ο Βέλερ συνέθεσε την [[ουρία]] με θέρμανση κυανικού αμμωνίου:
 
=== Βιταλισμός ===
<center>[[Αρχείο:Urea Wholer.png|250px]]</center>
 
{{Κύριο:Βιταλισμός}}
Ήταν γνωστό ότι η ουρία εμφανιζόταν μόνο στα ούρα των ζωντανών οργανισμών, αλλά ο Βέλερ την παρασκεύασε χωρίς τη μεσολάβηση ζώντος οργανισμού.
[[Αρχείο:Urea Wholer.png|thumb|right|250px|Η ιστορική αντίδραση παραγωγής ουρίας από κυανικό αμμώνιο.]]
 
Η ονομασία ''οργανική'' χρονολογείται από τον [[1ος αιώνας|1ο αιώνα]]. Για πολλούς αιώνες, οι δυτικοί [[αλχημεία|αλχημιστές]] πίστευαν στο [[Βιταλισμός|Βιταλισμό]]. Αυτή είναι η θεωρία, σύμφωνα με την οποία ορισμένες χημικές ενώσεις μπορούσαν να συνθεθούν μόνο από τα κλασσικά «[[Αριστοτέλης|Αριστοτέλεια]]» [[4 (αριθμός)|4]] «στοιχεία», γη, νερό, αέρα και φωτιά, με την επενέργεια της ''ζωικής δύναμης'' (''vis vitalis''), που μόνο οι ζωντανοί οργανισμοί (υποτίθεται ότι) κατέχουν. Ο βιταλισμός δίδαξε ότι αυτές οι «οργανικές» ενώσεις είναι θεμελιωδώς διαφορετικά από τις [[ανόργανη ένωση|ανόργανες ενώσεις]], που μπορούσαν να ληφθούν από τα [[χημικό στοιχείο|χημικά στοιχεία]] με χημικό χειρισμό.
Είναι αξιοσημείωτο πάντως το γεγονός ότι ούτε το οξαλικό οξύ (ΗΟΟC-COOH) ούτε η ουρία (H<sub>2</sub>N-CO-NH<sub>2</sub>) περιέχουν δεσμό C-H, έστω κι αν το κριτήριο αυτό πολλές φορές χρησιμοποιείται για τον ορισμό των οργανικών ενώσεων. Ωστόσο, οι ενώσεις του άνθρακα που θεωρούνταν παραδοσιακά ανόργανες πριν τη σύνθεση του Βέλερ, παρέμειναν τέτοιες και μετά τη σύνθεση της ουρίας. Δηλαδή, ''ανόργανες'' ενώσεις θεωρούνταν αυτές που προέρχονταν από ανόργανες (δηλ. «χωρίς ζωή»), όπως τα ανθρακικά άλατα.
 
Ο βιταλισμός επιβίωσε για λίγο, ακόμη και μετά τη γέννηση της σύγχρονης [[ατομική θεωρία|ατομικής θεωρίας]], με την αντικατάσταση των Αριστοτελείων στοιχείων με αυτά από τα πραγματικά, που ανακαλύφθηκαν ως τότε. Για πρώτη φορά τέθηκε υπό αμφισβήτηση το [[1804]], όταν ο [[Φρίντριχ Βέλερ]] (''Friedrich Wöhler'') σύνθεσε για πρώτη φορά [[οξαλικό οξύ]] (HOOCCOOH), μια ένωση που ήταν γνωστό ότι υπάρχει μόνο σε ζωντανούς οργανισμούς, από ανόργανο [[δικυάνιο]] [(CN)<sub>2</sub>). Ένα πιο αποφασιστικό (και πιο γνωστό) πείραμα έγινε επίσης από το Βέλερ το [[1828]]. Πρόκειται για τη [[οργανική σύνθεση|σύνθεση]] της [[ουρία|ουρίας]] (Η<sub>2</sub>NCONΗ<sub>2</sub>) από τα ανόργανα [[άλας|άλατα]] [[κυανικό κάλιο]] (KCNO) και [[θειικό αμμώνιο]] [(NH<sub>4</sub>)<sub>2</sub>SO<sub>4</sub>]. Η ουρία για μια μακρά χρονική περίοδο θεωρούνταν «οργανική ένωση», καθώς ήταν γνωστό ότι υπήρχε μόνο στα [[ούρα]] των [[ζώο|ζώων]]. Τα πειράματα του Βέλερ ακολουθήθηκαν από πολλά άλλα, όπου παράγονταν από ανόργανες ενώσεις «οργανικές ενώσεις» και μάλιστα σταδιακά αυξανόμενης πολυπλοκότητας, χωρίς τη μεσολάβηση κανενός ζωντανού οργανισμού.
 
== Ταξινόμηση οργανικών ενώσεων ==