Παλαιά Ανάκτορα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα '''Παλαιά Ανάκτορα''' είναι σήμερα η έδρα της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]]. Πρόκειται για νεοκλασικό κτήριοκτίριο, σχεδιασμένο από τον Βαυαρό αρχιτέκτονα της Βασιλικής Αυλής της Βαυαρίας [[Φρίντριχ φον Γκέρτνερ|Φρειδερίκο φον Γκέρτνερ]] ''(Gärtner)'' και βρίσκεται στην [[Πλατεία Συντάγματος]] στην [[Αθήνα]]. Χρησιμοποιήθηκε ως ανάκτορα από τον Βασιλιά της Ελλάδος [[Όθων της Ελλάδας|Όθων]]α και στη συνέχεια από τον Βασιλιά των Ελλήνων [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο τον Α΄]] μέχρι το 1910 όπου μετεγκαταστάθηκε σε νεότερα, επί της οδού Ηρώδου του Αττικού, εξ ου και η ονομασία αυτών Παλαιά Ανάκτορα. Στη δυτική πλευρά του κτιρίου διαμορφώθηκε ο χώρος σε [[Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη]] και πρόσφατα ο υποκείμενος αυτού χώρος σε υπόγειο χώρο στάθμευσης, παραμονής και φύλαξης των οχημάτων των βουλευτών και της Βουλής, ενώ οι εξωτερικοί χώροι τόσο της ανατολικής όσο και της νότιας πλευράς απ΄ αρχής διαμορφώθηκαν σε μεγάλο ενιαίο [[Εθνικός κήπος|εθνικό κήπο]], που υφίσταται μέχρι και σήμερα.

Το κτήριοκτίριο κατασκευάστηκε στο διάστημα [[1836]]-[[1847]], προορισμένο να γίνει ανάκτορο του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]], μετά την μεταφορά της πρωτεύουσας του κράτους από το [[Ναύπλιο]] στην [[Αθήνα]] το 1834. Ανεγέρθηκε με έξοδα του βασιλιά [[Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας]], ως προσωπικό δάνειο προς τον Όθωνα. Η τελική επιλογή του χώρου για την ανέγερση των παλαιών ανακτόρων έγινε από τον ίδιο τον Γκέρτνερ στα τέλη του 1835 μετά την απόρριψη των προτάσεων των Κλεάνθη, Σάουμπερτ, Κλέντσε και Σίνκελ που προέβλεπαν στις θέσεις Ομόνοια, Κεραμεικό και Ακρόπολη αντίστοιχα, όπου στη τελευταία είχε αντιδράσει και ο ίδιος ο Λουδοβίκος, ο πατέρας του Όθωνα.

Συγκινητική υπήρξε η προσέλευση πολλών κατοίκων και ιδίως νησιωτών που ζητούσαν να εργαστούν αφιλοκερδώς στην ανέγερση των ανακτόρων όπως ΤηνιακοίΤήνιοι, Σιφναίοι, Παριανοί, Ναξιώτες κ.ά. Τελικά μόλις ολοκληρώθηκαν τα κτίσματα των τοίχων τον Νοέμβριο του 1840 ο Γκέρτνερ επέστρεψε στην Αθήνα για να επιβλέψει την συνέχεια της οικοδόμησης καθώς και τη ζωγραφική διακόσμηση των εσωτερικών χώρων φέρνοντας επί τούτου μαζί του τους περίφημους ζωγράφους ιστορικών παραστάσεων της εποχής, Γιόχαν Σράουντολφ, Ούλριχ Χαλμπρέιτερ και Ιωσήφ Κραντσμπούργερ οι οποίοι και ανέλαβαν τις μεγάλες τοιχογραφίες με παραστάσεις από την ελληνική μυθολογία, και την ελληνική επανάσταση του 1821, ειδικά στην αίθουσα των τροπαίων. Μετά από τρίμηνη παραμονή ο Γκέρτνερ επέστρεψε και πάλι στο Μόναχο αφήνοντας αυτή τη φορά στη θέση του τον μηχανικό Ριέντελ ο οποίος και αποπεράτωσε το κτίριο με επιτυχία, το 1847.

Τα Παλαιά Ανάκτορα σύμφωνα με τα σχέδια του Γκέρτνερ αποτελεί τεράστιο ορθογώνιο τριώροφο οικοδόμημα, μετά του ισογείου, με δύο άξονες συμμετρίας από τους οποίους ο μεν κύριος άξονας Ανατολής – Δύσης ταυτίζεται με τον άξονα της οδού Ερμού, της μεγαλύτερης σε μήκος της τότε Αθήνας, οενώ δεο δευτερεύων άξονας κάθετος στο κέντρο του προηγουμένου κατά Βορρά – Νότο ταυτίζεται με την διεύθυνση δυτικής πλαγιάς του Λυκαβηττού με στύλους του Ολυμπίου Διός.

Το κτίριο φέρει τέσσερις πτέρυγες (μία ανά πλευρά) και μία εσωτερική κεντρική κατά τον κύριο άξονα εκατέρωθεν της οποίας φέρονται δύο εσωτερικά αίθρια (αυλές). Η κεντρική πτέρυγα που έφερε δίκλινη κεραμοσκεπή επεκτείνονταν των προσόψεων, ανατολική και δυτική, κατά 0.58 εκατοστά του μέτρου δημιουργώντας στις άκρες δύο αετώματα. Τα δε κεντρικά τμήματα της βορινής και νότιας (μεσημβρινής) πτέρυγας δημιουργούν εσοχή περίπου 3,80 μέτρα από τις άκρες της ανατολικής και δυτικής πρόσοψης. Οι εξοχές της κεντρικής πτέρυγας και οι παραπάνω εσοχές των πλευρικών πτερύγων δημιουργούν μια ιδιαίτερη πλαστικότητα σε βαρύ κλασικό τόνο που κάνει το κτίριο να ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του μοναδικότητα. Η ανατολική και δυτική πρόσοψη έχουν μήκος έκαστη περίπου 90 μέτρα, ενώ οι δύο άλλες προσόψεις περίπου 80 μ. έκαστη.

Όλο το κτίριο φέρεται υπευψωμένο κατά 1,5 μέτρο από τον περιβάλλοντα χώρο. Όλες οι εξωτερικές πτέρυγες έχουν ισόγειο και δύο υπερκείμενους ορόφους. Το ύψος του ισογείου είναι 7,16 μέτρα (μικτό), το δε του πρώτου ορόφου 7,11 μέτρα (μικτό), ενώ το ύψοςκαι του δεύτερου ορόφου έχει ύψος 5,5 μ. Αντίθετα η μεσαία πτέρυγα είχε υπόγειο, ισόγειο με ύψος το αυτό των άλλων πτερύγων και μόνο ένα υπερκείμενο όροφο με ύψος 14,20 μ. (μεγαλύτερο δηλαδή από τα ύψη των 1ου και 2ου ορόφων μαζί, των άλλων πτερύγων). Στον χώρο αυτό ήταν οι επίσημες αίθουσες υποδοχής, η αίθουσα «δεξιώσεων – χορού – παιγνίων» και της μεγάλης τραπεζαρίας. Ήταν ο πλουσιότερα διακοσμημένος χώρος των ανακτόρων σε τοιχογραφίες, ζωγραφικούς πίνακες, χάρτες, αλλά και σε επίπλωση και άλλες διακοσμήσεις.

Τα Παλαιά Ανάκτορα σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται ως ανάκτορα και παράλληλα επίσημη κατοικία της βασιλικής οικογένειας το [[1910]], αφού είχεείχαν υποστεί και αρκετές ζημιές από δυο πυρκαγιές, το [[1884]] καιπυρκαγιά το [[1909]]. Αρκετά χρόνια αργότερα, το [[1922]], χρησιμοποιήθηκεχρησιμοποιήθηκαν σαν κέντρο υποδοχής και περίθαλψης των προσφύγων της [[Μικρασιατική Καταστροφή|Μικρασιατικής Καταστροφής]]. Το [[1929]] έγινεέγιναν έδρα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που προηγουμένως στεγαζόταν στο Βουλευτήριο της οδού Σταδίου (σήμερα γνωστό σαν [[Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής|Παλιά Βουλή]]), και της [[Ελληνική Γερουσία|Γερουσίας]]. Η μετατροπή του κτηρίουκτιρίου σε Κοινοβούλιο έγινε από τον αρχιτέκτονα [[Ανδρέας Κριεζής|Ανδρέα Κριεζή]]. Στις [[25 Μαρτίου]] [[1932]] έγιναν και τα αποκαλυπτήρια του [[Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη|Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη]], που άρχισε να κατασκευάζεται το 1929.

Σήμερα είναι έδρα του ελληνικού κοινοβουλίου, της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]]. Στεγάζει την αίθουσα της Ολομέλειας τουτης ΚοινοβουλίουΒουλής, της Γερουσίας και των Επιτροπών, τα Γραφείαγραφεία του Προέδρου της Βουλής και των Αντιπροέδρων, την αίθουσα συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου, μέρος του Αρχείου της Βουλής (το υπόλοιπο βρίσκεται στο [[Καπνεργοστάσιο]] επί της οδού Λένορμαν), γραφεία των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων, το τηλεοπτικό κανάλι της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και διοικητικές υπηρεσίες.

Άλλα κτίρια της Βουλής των Ελλήνων είναι το [[Καπνεργοστάσιο]] (Βιβλιοθήκη και Αρχείο της Βουλής), το κτήριοκτίριο της [[Λεωφόρου Αμαλίας]] (διοικητικές υπηρεσίες), τα κτήριοκτίρια της οδού Βουλής 4 και Μητροπόλεως 2 όπου βρίσκονται τα γραφεία των Βουλευτών επαρχίας και το Εκθετήριο του [[Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων|Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων]], μέρος του [[Μεγάρου Αρβανίτη]] (διοικητικές υπηρεσίες) και το κτήριοκτίριο επί της οδού Σέκερη 1Α (διοικητικές υπηρεσίες).

* [http://www.parliament.gr/ktirio/default.asp Η ιστορία του κτηρίουκτίρίου στον επίσημο ιστοχώρο της Βουλής]