Τούνδρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η παγκόσμια υπερθέρμανση αποτελεί σοβαρή απειλή στην αρκτική τούντρα εξαιτίας της μονίμως παγωμένης φύσης της. Ουσιαστικά, το μονίμως παγωμένο υπέδαφος είναι παγωμένος βάλτος. Κατά το καλοκαίρι μόνο το επιφανειακό του στρώμα λιώνει. Σε περίπτωση που λιώσει εντελώς, ολόκληρο το οικοσύστημα θα καταστραφεί, ενώ τα αρκτικά είδη δεν θα μπορούσαν να προσαρμοστούν σε τόσο ξαφνική αλλαγή. Μια άλλη απειλή είναι πως το 1/3 του εδαφικού άνθρακα βρίσκεται στις περιοχές της τάιγκα και της τούντρας. Όταν το αειπαγωμένο έδαφος λιώνει αποδεσμεύει περισσότερο άνθρακα από αυτόν που μπορεί να δεσμεύσει. Το αποτέλεσμα έχει παρατηρηθεί στην Αλάσκα: τη δεκαετία του ’70 η τούντρα αποτελούσε λεκάνη-δεξαμενή άνθρακα, ενώ σήμερα αποτελεί πηγή άνθρακα. Αυτό επιβαρύνει το πρόβλημα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης περαιτέρω .

 

[[Αρχείο:Tundra_coastal_vegetation_Alaska.jpg|thumb|left|250px|Παράκτια βλάστηση τούνδρας στην [[Αλάσκα]], κατά το καλοκαίρι]]

Η Ανταρκτική τούνδρα συναντάται στην [[Ανταρκτική]] και σε μερικά ανταρκτικά και υποανταρκτικά νησιά, συμπεριλαμβανομένων των ''Νήσων Νοτίου Γεωργίας'' και των ''Νοτίων Σάντουιτς Νήσων'' καθώς και των ''Νήσων Κεργκουέλεν''. Η Ανταρκτική είναι βασικά πολύ κρύα και στεγνή για να υποστηρίξει βλάστηση και το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου καλύπτεται από περιοχές πάγου. Ωστόσο, κάποια μέρη της ηπείρου , ιδιαίτερα η Γή Γκράχαμ , διαθέτουν περιοχές βραχώδους εδάφους ικανών να υποστηρίξουν την ύπαρξη τούντρας. Η χλωρίδα της αποτελείται από περίπου 250 λειχήνες, 100 βρύα, 25-30 βότανα και περίπου 700 χερσαία και θαλάσσια είδη φυκιών, που ζουν στις περιοχές με εκτεθειμένους βράχους και έδαφος γύρω από τις ακτές της ηπείρου.