Τουρκομανικά Εμιράτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ως '''Τουρκομανικά εμιράτα''' ή '''Μπεηλίκια''', αναφέρονται τα διάφορα κρατίδια κυβερνώμενα από [[Μπέης|Μπέηδες]]που ιδρύθηκαν στη [[Μικρά Ασία]], αρχικά στα τέλη του 11ου αιώνα, μετά τηντη [[μάχηΜάχη του Μάντζικερτ]] (1071), και πιο εκτεταμένα κατά την παρακμή του [[Σουλτανάτο του Ρουμ|Σελτζουκικού Σουλτανάτου του Ρουμ]] κατά το δεύτερο μισό του 13ου αιώνα.
 
Η λέξη "μπεηλίκι" σημαίνει το έδαφος υπό τη δικαιοδοσία ενός Μπέη, σε απλή μετάφραση ''φεουδάρχη''. Πέρα από το Μικρασιατικό του πλαίσιο, ο όρος χρησιμοποιείται επίσης σε σχέση με τους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικούς]] κυβερνητικούς φορείς στις ευρέως αυτόνομες αντιβασιλείες κατά μήκος των ακτών της σημερινής [[Τυνησία]]ς και [[Αλγερία]]ς.
 
== Τουρκομάνοι νομάδες ==
Οι ανθεκτικοί πολεμιστές '''Τουρκομάνοι''', οι οποίοι συνόδευαν τους πρώτους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους]] στις εισβολές τους στηνστν Μικρά Ασία από τις αρχές του 11ου αιώνα συντέλεσαν αποφασιστικά με τις επιδρομές τους στηνστη σταδιακή εθνική και πολιτιστική μεταμόρφωση της Μικράς Ασίας και στονστν μετέπειτα εξισλαμισμό της. Παρόλα αυτά οι ίδιοι διατήρησαν πολλά παγανιστικά τους ήθη και έθιμα. Πολλές φορές δρούσαν εντελώς ανεξάρτητα από τους Σελτζούκους σουλτάνους, είτε [[Σελτζούκοι|της Βαγδάτης]], είτε [[Σελτζούκοι του Ρουμ|του Ρουμ (Ικονίου)]].
 
Η προέλευση και ο χαρακτήρας των Τουρκομάνων νομάδων παραμένουν ακόμη και σήμερα ένα από τα μυστήρια της ιστοριογραφίας, λόγω της έλλειψης πληροφόρησης στις σύγχρονές τους ή μεταγενέστερες δυτικές και ανατολικές πηγές. Ένα απροσδιόριστο ζήτημα είναι κατά πόσο οι Σελτζούκοι βοηθήθηκαν από τους Τουρκομάνους, καθώς και από τους «γαζήδες» των παραμεθόριών τους περιοχών, τους ιερούς πολεμιστές της μουσουλμανικής εξάπλωσης κατά των «απίστων» (χριστιανών). Ορισμένες πληροφορίες υπάρχουν στα ανατολικά και βυζαντινά χρονικά του 13ου αιώνα, των οποίων οι συγγραφείς άφησαν μελανές περιγραφές για τις επιδρομές τους και την καμένη γη που άφηναν πίσω τους. Γενικά, κατά τις πηγές, με την πρώτη ευκαιρία μεταμορφώνονταν σε άγριους ληστές και καταλεηλατούσαν την ύπαιθρο. Τα αποτελέσματα των πρώτων τουρκομανικών επιδρομών δημιούρηγσανδημιούργησαν τις βάσεις για την εθνολογική, οικονομική, θρησκευτική και πολιτική μεταμόρφωση του μικρασιατικού χώρου από τον 11ο ώς τον 15ο αιώνα, διαδραματίζοντας πρωταρχικό ρόλο στον εξισλαμισμό των άλλοτε ακμαίων μικρασιατικών περιοχών της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]].
 
==Ιστορία==
[[İmage:Anadolu Beylikleri.png|thumb|350px|Χάρτης των μπεηλικίων της Μικράς Ασίας]]
[[File:Anatolian Beyliks in 1300.png|thumb|Μπεηλίκια και άλλα κράτη στη Μικρά Ασία περί το 1300.]]
Μετά τη νίκη του 1071 των Σελτζούκων επί της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] στη Μάχη του Μαντζικέρτ και την εν συνεχεία κατάκτηση της Μικράς Ασίας φυλές [[Ογούζοι Τούρκοι|Ογούζων]] (Τουρκομάνων) άρχισαν να εγκαθίστανται στη σημερινή Τουρκία. Η εγκατεστημένη στο [[Ικόνιο]] κεντρική εξουσία του Σουλτανάτου των Σελτζούκων απασχολούσε αυτές τις φυλές κυρίως σε μεθοριακές περιοχές για να εξασφαλίσει προστασία από τους Βυζαντινούς υπό Μπέηδες, που ονομάζονταν ουτς μπέι (ουτς είναι ο Τουρκικός όρος για τη μεθοριακή περιοχή). (Ετσι ο "ουτς μπέι" είναι παρόμοιος με το [[Μαγράβος|μαγράβο]] στην Ευρώπη). Αυτές οι φυλές, υπό την ηγεσία μπέηδων, λάμβαναν στρατιωτική και οικονομική βοήθεια από τους Σελτζούκους, σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους και ενεργούσαν με πλήρη υποταγή στην κυριαρχία τους.
 
== Πρώιμες τουρκικές δυναστείες της ανατολικής Μικράς Ασίας ==