Δεύτερη Σερβική Εξέγερση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 5:
Πολλοί από τους πρόσφυγες επανέκαμψαν στην [[Σερβία]]. Στο Μοναστήρι Φενέκα,στο Σρεμ, συγκροτήθηκε μυστική επιτροπή με σκοπό την προώθηση του ''Σερβικού ζητήματος'' στις ξένες κυβερνήσεις. Έτσι αρχές Μαΐου 1814 η επιτροπή απήυθηνε έκκληση προς τον [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Τσάρο Αλέξανδρο]] να αναλάβει υπό την προστασία του τον Σερβικό λαό. Ακολούθησε η αποστολή του Ματθαίου Νενάντοβιτς, πρωθιερέως στη Βιέννη με σκοπό να συναντήσει τον Ρώσο ηγεμόνα. Αρωγός του στάθηκε ο [[Ιωάννης Καποδίστριας]] ο οποίος με υπόμνημά του είχε εισηγηθεί την απόκτηση εκ μέρους της Σερβίας αυτόνομου καθεστώτος<ref>Ιωάννης Α. Παπαδριανός, Ο Καποδίστριας και το Σερβικό ζήτημα [http://argolikivivliothiki.gr/2012/02/19/obrenovic/]</ref>. Τον Ιανουάριο του 1815 ο αυτοκράτωρ της Αυστρίας δέχθηκε του Σέρβους αντιπροσώπους και υποσχέθηκε να παρέμβει στην Πύλη με σκοπό την κατάπαυση των διωγμών των κατοίκων της Σερβίας<ref>D. Djordjevic, Ιστορία της Σερβίας 1800-1918, μτφρ. Νικόλαος Παπαρρόδος, εκδ.Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, Θεσσαλονίκη, 1970, σελ.55</ref>.
[[Αρχείο:Knez Milos Obrenovic.jpg|thumb|right|O [[Μίλος Ομπρένοβιτς]] ο αρχηγός της δεύτερης Σερβικής Επανάστασης]]▼
==Προπαρασκευή για την εξέγερση==
Αρχές του 1815 οι Τούρκοι προκειμένου να συντρίψουν κάθε αντιστασιακή απόπειρα προβαίνουν σε σφαγές στο [[Βελιγράδι]], ενώ πολλοί κατεφυγαν στα δάση και στα βουνά για γλιτώσουν. Ο Χατζή Προντάν Γκλιγκορίεβιτς εξεγέρθη στην περιοχή Τσατσάκ τέλη Σεπτεμβρίου 1814, χωρίς όμως να βρει συμπαράσταση από τον [[Μίλος Ομπρένοβιτς]]. Τελικά ο Χατζή Προντάν κατέφυγε στην [[Αυστρία]]. Οι τοπικοί αρχηγοί βρίσκονταν σε κατάσταση αναμονής σχετικά με ό,τι θα συνέβαινε στην [[Βιέννη]] για να εξεγερθούν. Τελικά ο φόνος του Στανόγιε Γκλάβας και ο αποκεφαλισμός του ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και επιτάχυνε τις εξελίξεις.
▲[[Αρχείο:Knez Milos Obrenovic.jpg|thumb|right|O [[Μίλος Ομπρένοβιτς]] ο αρχηγός της δεύτερης Σερβικής Επανάστασης]]
Τήν άνοιξη του 1815 λαμβάνουν χώρα μυστικές συσκέψεις των προυχόντων των ναχιών του Βελιγραδίου,του Βαλιέβου και του Ρούντνικ. Στις 20 Μαρτίου ο [[Μίλος Ομπρένοβιτς]] έφτασε στο Ζέμουν και συναντήθηκε με τους πρόσφυγες.
[[Αρχείο:Tanasko Rajić.jpg|thumb|right|O Τανάσκο Ράγιτς ήταν ένας από τους πρώτους πεσσόντες τον Μάιο του 1815. Θανατώθηκε υπερασπιζόμενος τα πυροβόλα του κοντά στο Τσατσάκ]]
[[Αρχείο:Kruis van Takowo 1815.jpg|thumb|right|Το λάβαρο που χρησιμοποίησαν οι εξεγερμένοι Σέρβοι μετά τη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Τάκοβο μεταξύ 11 και 23 Απριλίου 1815 ]]
==Η εξέγερση==
|