Ιωάννης Μεταξάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η [[καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορία του Μεταξά]] είχε αρκετά εξωτερικά γνωρίσματα των φασιστικών καθεστώτων, αλλά κανέναουσιαστικά εσωτερικόκατατασσόταν {{Citationαπό needed}}σύγχρονους παρατηρητές ως «απροσδιόριστο» και όχι φιλοφασιστικό καθεστώς.<ref name=":0">Χατζηιωσήφ, Χρήστος. "Κοινοβούλιο και Δικτατορία", στο Χρήστος Χατζηιωσήφ (επιμέλεια), ''Ιστορία της Ελλάδας του 20ου Αιώνα: Ο Μεσοπόλεμος 1922-1940,'' Τόμος Β2. Αθήνα: Βιβλιόραμα, 2003.</ref> Δημιουργήθηκε η [[Εθνική Οργάνωση Νεολαίας|ΕΟΝ]], οργάνωση νεολαίας – η συμμετοχή στην οποία αρχικά δεν ήταν υποχρεωτική – στην οποία χρησιμοποιούσαν σκούρες μπλε στολές (αντίστοιχα οι Ιταλοί φασίστες φορούσαν μαύρες στολές), υιοθετήθηκε ο χαιρετισμός δι’ ανατάσεως της δεξιάς χειρός (όπως στη Γερμανία του Χίτλερ). Ως εκεί όμως. Οι [[Αδόλφος Χίτλερ]] και [[Μπενίτο Μουσολίνι]] πολέμησαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως δεκανείς, ανήλθαν στην εξουσία κερδίζοντας τις εκλογές μέσω των μαζικών πολιτικών κομμάτων που διηύθυναν, δημιούργησαν ομάδες εφόδου που τρομοκρατούσαν τους αντιπάλους τους και ευθύνονται για μεγάλη σειρά πολιτικών δολοφονιών. Επίσης,Ο ηΜεταξάς ρητορείαεπίσης τουςδεν ήτανδίσταζε καθαρώςνα ιμπεριαλιστική,συνεργαστεί αντιθέτωςκαι αυτήςνα τουχρησιμοποιήσει Μεταξά.συλλόγους Ειδικότεραπου οιυποστήριζαν Ναζίκαι εφάρμοζαν δυναμική, έθετανβίαιη ωςπολιτική, βάσηαλλά τα εργαλεία αυτά τα ενέτασσε σε ένα παραδοσιακό πλαίσιο πολιτικής οργάνωσης. Ο αντικοινοβουλευτισμός του προγράμματόςΜεταξά τουςδεν τονσυνεπαγόταν περιορισμότα (καιπληβειοκρατικά στηστοιχεία συνέχειατου τηνΓερμανικού εξόντωση)εθνικοσοσιαλισμού τωνκαι του Εβραίωνφασισμού, ενώτα λειτουργούσανοποία τατον διαβόητααπωθούσαν.<ref στρατόπεδαname=":0" συγκεντρώσεως/> κατάΕπίσης, η ρητορεία των αντιπάλωντελευταίων τους.ήταν Δενκαθαρα είναιιμπεριαλιστική, τυχαίοαντιθέτως ότιαυτής οτου Μεταξά. Ο Μεταξάς δε συμμάχησε με καμία φασιστική χώρα, ενώ διατήρησε καλές σχέσεις με την Βρετανία. Η βασική διαφορά του καθεστώτος του Μεταξά με τα φασιστικά ήταν ότι στηριζόταν στη δύναμη του στρατού, ο οποίος αρκείτο στη βεβαιότητα ότι δεν θα επανέλθουν οι βενιζελικοί αξιωματικοί.{{Citation needed}} Παρά το ότι ήταν Επομένωςαντικομμουνιστικό, πληνβίαιο τωνκαι εξωτερικώναντικοινοβουλευτικό αυτώνκαθεστώς, χαρακτηριστικώνδεν ήταν και ολοκληρωτικό, οαφού Μεταξάςδεν χρησιμοποίησεεπεδίωκε τιςτον κλασσικέςγενικό μεθόδουςσυντονισμό κάθεόλης δικτάτορατης κοινωνίας.<ref name=":0" />

Ο Μεταξάς δημιούργησε και διέδωσε την ιδεολογία του «Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού», στην οποία στηρίχτηκε το κράτος της 4ης Αυγούστου, και η οποία εμπνεόταν από την ιδεολογία του «Γ΄ Ράιχ» αλλά είχε πιο παραδοσιακά στοιχεία, όπως την θρησκευτική πίστη. Οι οπαδοί του καθεστώτος θεωρούσαν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες οφείλουν να είναι οι συνεχιστές του [[Αρχαία Ελλάδα|Αρχαίου]] (Α΄) και [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινού]] (Β΄) Πολιτισμού και ότι να έχουν ως σκοπό τη φυλετική ενότητα του έθνους, καθώς και τη διατήρηση των παραδόσεων. Το ιδανικό πολίτευμα κατά τον Μεταξά δεν ήταν η Αθηναϊκή Δημοκρατία, αλλά η στρατοκρατική Σπάρτη και η αρχαία Μακεδονία η οποία ενοποίησε πολιτικά την αρχαία Ελλάδα. Ο Μεταξάς προσπαθούσε να προβάλει τον εαυτό του ως τη μοναδική ελπίδα σωτηρίας σε ένα διαιρεμένο έθνος, ενώ στρεφόταν εχθρικά απέναντι στον "παλαιοκομματισμό" και τις κοινοβουλευτικές τακτικές του παρελθόντος. Οι βασικές διαφορές με το Γ΄ Ράιχ έγκεινται στο ότι δεν εφάρμοσε και δεν πίστευε σε μια ιμπεριαλιστική πολιτική, σε αντίθεση με τη [[Γερμανία]], η οποία προκάλεσε τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο]], καθώς και στο ότι η ιδεολογία περί «Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού» δε βρήκε τόσο πλατιά απήχηση στις μάζες όσο βρήκε η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία στη Γερμανία. {{Citation needed}}