Δεύτερη Σερβική Εξέγερση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 20:
Στο εξωτερικό οι Αυστριακοί ήταν αρνητικοί απέναντι σε κάθε προοπτικη βοήθειας και παροχής ασύλου στους επαναστατημένους, ενώ οι Ρώσοι σύστησαν υπομονή στον Σέρβο απεσταλμένο στη Βιέννη Ματθαίο Νενάντοβιτς, ο οποίος την τελευταία στιγμή κατόρθωσε να διαφύγη της σύλληψης.
Στο εσωτερικό μέτωπο η έλλειψη χρημάτων, όπλων και τροφίμων επηρέαζε καθοριστικά την έκβαση του αγώνα. Ο Ομπρένοβιτς υπήρξε επιεικής απέναντι στους Τούρκους: περιέθαλψε τους Τούρκους τραυματίες, άφησε ελέυθερους Τούρκους αιχμαλώτους λέγοντάς τους πως δεν μάχεται εναντίον τους αλλά για την ελευθερία του έθνους του.Τέλος άφησε ελεύθερο τον Βεζύρη της Βοσνίας. Έτσι προετοίμαζε την προοπτική και το έδαφος για τις όποιες μελλοντικές διαπραγματεύσεις και τον όποιο μελλοντικό συμβιβασμό με τον αντίπαλο<ref>D. Djordjevic, Ιστορία της Σερβίας 1800-1918, μτφρ. Νικόλαος Παπαρρόδος, εκδ.Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, Θεσσαλονίκη, 1970, σελ.60-61</ref>
Πράγματι, ο Βεζύρης της Βοσνίας Χουρσίτ πασάς προσκάλεσε τον Ομπρένοβιτς για διαπραγματεύσεις,θέλοντας και να υποσκελίσει τον βαλή της Ρουμελίας και να έχει την αποκλειστικότητα του ''κλεισίματος'' της ''Σερβικής υπόθεσης''. Ζήτησε υποταγή με αφοπλισμό των Σέρβων. Την ίδια στιγμή ο βαλής της Ρουμελίας, ο Μαρασλή αλή πασάς, ήταν ακόμα πιο ελαστικός ζητώντας όχι τον αφοπλισμό, αλλά να αφήσει ο Ομπρένοβιτς ένα από τα στρατιωτικά του τμήματα να πάει αναμπόδιστο στο [[Βελιγράδι]] <ref>D. Djordjevic, Ιστορία της Σερβίας 1800-1918, μτφρ. Νικόλαος Παπαρρόδος, εκδ.Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, Θεσσαλονίκη, 1970, σελ.61</ref>
[[Αρχείο:SpomenikDrugiSrpskiUstanak.jpg|thumb|right|Το μνημείο του ξεσηκωμού των Σέρβων στο Τάκοβο]]
[[Αρχείο:MuzejTakovo.jpg|thumb|right|Το μουσείο της δεύτερης εξέγερσης των Σέρβων,στο Τάκοβο]]
Τελικά και ενώ κάποιοι αρχηγοί του μετώπου του Μοράβα δέχθηκαν τους όρους του Μαρασλή αλή, ο Μιλός συναντήθηκε μαζί του στην Τσουπρίγια στα τέλη Αυγούστου 1815, προτείνοντας αυτονομία με Σέρβοηγεμόνα επί κεφαλής και απομάκρυνση των γενιτσάρων. Ο Μαρασλή αλή πασάς του συνέστησε να απευθύνει αυτές τις προτάσεις στην Κωνσταντινούπολη και πρότεινε να συνάψουν μεταξύ τους ανακωχή, διατηρώντας ακόμα και τα πυροβόλα τους μα υποταγμένοι στο Σουλτάνο. Ήλπιζε πως θα τους υπέτασσε ειρηνικά στο μέλλον<ref>D. Djordjevic, Ιστορία της Σερβίας 1800-1918, μτφρ. Νικόλαος Παπαρρόδος, εκδ.Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, Θεσσαλονίκη, 1970, σελ.61-62</ref>.
==Οι προτάσεις του Ομπρένοβιτς προς την Πύλη και οι μεταξύ τους διαπραγματεύσεις.
==Παραπομπές==
| |||