Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2'''{{spaced ndash}}formerly '''μη ινσουλινο-εξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης (NIDDM)''' ή '''διαβήτης των ενηλίκων'''{{spaced ndash}}ή [[διαταραχή του μεταβολισμού]] που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές [[γλυκόζης αίματος]]στα πλαίσια της [[ινσουλινοαντίστασης]] και σχετική ανεπάρκεια [[ινσουλίνης]].<ref name="Pathologic Basis of Disease"/>Αντίθετα, ο [[σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1]] χαρακτηρίζεται από απόλυτη ανεπάρκεια ινσουλίνης λόγω της καταστροφής των [[Νησίδια του Langerhans|κυττάρων των νησιδίων]] του [[παγκρέατος]].<ref name=Green2011>{{cite book|last=Shoback|first=edited by David G. Gardner, Dolores|title=Greenspan's basic & clinical endocrinology|year=2011|publisher=McGraw-Hill Medical|location=New York|isbn=0-07-162243-8|pages=Chapter 17|edition=9th}}</ref> Τα κλασικά συμπτώματα περιλαμβάνουν [[πολυδιψία|υπερβολική δίψα]], [[πολυουρία|συχνή ούρηση]] και [[πολυφαγία|συνεχές αίσθημα πείνας]]. Ο διαβήτης τύπου 2 ευθύνεται για το 90% περίπου των περιπτώσεων [[σακχαρώδης διαβήτης|διαβήτη]]. Το υπόλοιπο 10% οφείλεται κυρίως στο [[σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1]] και το [[διαβήτη κύησης]]. Η [[παχυσαρκία]] σε άτομα με γενετική προδιάθεση στο διαβήτη τύπου 2 θεωρείται κύριο αίτιο της ασθένειας.

 

Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 είναι η αύξηση της [[φυσική άσκηση|άσκησης]] και η [[διαβητική δίαιτα|αλλαγή της διατροφής]]. Εάν αυτά τα μέτρα δεν επιφέρουν επαρκή μείωση των επιπέδων της γλυκόζης αίματος, τότε ενδέχεται να χρειαστεί η χορήγηση φαρμάκων, όπως η [[μετφορμίνη]] ή η [[ινσουλίνη]]. Όσοι λαμβάνουν ινσουλίνη πρέπει να υποβάλλονται συνήθως σε τακτικό έλεγχο των επιπέδων [[σακχάρου στο αίμα]].

 

Τα τελευταία 50 χρόνια αυξήθηκαν σημαντικά τα ποσοστά του διαβήτη, παράλληλα με την παχυσαρκία. Από το 2010 έχουν νοσήσει περίπου 285&nbsp;εκατομμύρια άτομα. Συγκριτικά: το 1985 οι ασθενείς ανέρχονταν σε 30&nbsp; εκατομμύρια. Οι μακροχρόνιες επιπλοκές λόγω του υψηλού σακχάρου στο αίμα μπορεί να περιλαμβάνουν τις εξής παθήσεις: [[καρδιοπάθεια]], [[εγκεφαλικά επεισόδια]], [[διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια]], μια πάθηση που επηρεάζει την όραση, [[νεφρική ανεπάρκεια]] για την αντιμετώπιση της οποίας μπορεί να χρειαστεί [[αιμοκάθαρση]] και κακή κυκλοφορία του αίματος στα άκρα που μπορεί να οδηγήσει σε [[ακρωτηριασμό]]. Οξεία επιπλοκή όπως είναι η [[διαβητική κετοξέωση|κετοξέωση]], που είναι χαρακτηριστικό του [[σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1|διαβήτη τύπου 1]] είναι σπάνια.<ref>{{cite journal|last=Fasanmade|first=OA|coauthors=Odeniyi, IA, Ogbera, AO|title=Diabetic ketoacidosis: diagnosis and management|journal=African journal of medicine and medical sciences|date=2008 Jun|volume=37|issue=2|pages=99–105|pmid=18939392}}</ref> Ωστόσο, είναι πιθανή η εμφάνιση [[υπερωσμωτικού μη κετωτικού κώματος]].

 

==Σημεία και συπτώματα==