Χριστόφορος Παπουλάκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έξι μήνες αργότερα ο Παπουλάκος ξεκίνησε περιοδεία στην νότια [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] συγκεντρώνοντας χιλιάδες κόσμο στο πέρασμα του. Ύστερα από πιέσεις, ο [[Όθων της Ελλάδας|Όθων]] υπέγραψε διάταγμα για τον περιορισμό του Παπουλάκου σε μοναστήρι. Ο Παπουλάκος κατέφυγε στην [[Μάνη]] για να σωθεί. Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να στείλει άμεσα τον Στρατηγό [[Γενναίος Κολοκοτρώνης|Γενναίο Κολοκοτρώνη]] με επιτελείο αξιωματικών για να οργανώσει την σύλληψη του. Ο στρατός έφτασε τη νύχτα, αλλά το πρωί βρέθηκε περικυκλωμένος από 2000 Μανιάτες. Ακολούθησε εξέγερση των Μανιατών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο στρατός έδινε μάχη σώμα με σώμα με τους οπαδούς του Παπουλάκου. Τελικά στις 21 Ιουνίου 1852 συνελήφθη από τον στρατό, ύστερα από προδοσία, και μεταφέρθηκε στις [[Κάστρο του Ρίου|φυλακές του Ρίου]] όπου έμεινε δύο χρόνια στην απομόνωση. Επρόκειτο να δικαστεί από το κακουργιοδικείο Αθηνών ως στασιαστής, αλλά τα γεγονότα του [[Κριμαϊκός πόλεμος|Κριμαϊκού πολέμου]] υποχρέωσαν τον Όθωνα να του δώσει αμνηστία<ref>Χρήστου Γιανναρά, όπ.π. σελ. 294</ref>. Το 1854 εξορίστηκε σε ένα μοναστήρι στην [[Άνδρος|Άνδρο]], όπου και απεβίωσε το 1861.

 

 

==Παραπομπές==