Ανώνυμος χρήστης
Προσθεσα μια παραγραφο
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
(Προσθεσα μια παραγραφο) |
||
Η '''Κίνηση των Πλανητών'''<ref>Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος, τομ.49ος, σελ.272</ref> είναι μία σημαντική ιδιότητα στην αστρονομική παρατήρηση μετά τον προσδιορισμό και την αναγνώριση των [[πλανήτης|πλανητών]]. Η επιστημονική εξήγηση της κίνησης των πλανητών τεκμηριώνεται σήμερα βάσει του ηλιοκεντρικού μοντέλου. Πριν την τεκμηρίωση της ηλιοκεντρικής θεωρίας από τον Κοπέρνικο το 1543, η επικρατούσα θεωρία ήταν η γεωκεντρική θεωρία.
== Τύπος περιστροφής πλανητών του Ηλιακού Συστήματος ==
=== T<sup>2</sup>/R<sup>3 </sup>=c ===
T: χρόνος περιφοράς
R: μήκος του μεγάλου ημιάξονα της τροχιάς
c: σταθερό (=1)
π.χ. Ερμής: 0,39 AU T<sub>Ε</sub><sup>2</sup>/R<sub>Ε</sub><sup>3 </sup>= 1 → T<sub>Ε</sub><sup>2</sup>=R<sub>Ε</sub><sup>3 </sup>→ Τ<sub>Ε</sub><sup>2</sup>= 0,39<sup>3 </sup>→ Τ<sub>Ε</sub><sup>2</sup>= 0,059 → Τ<sub>Ε</sub>= 0,24 y
==Η επιστημονική θεωρία και η παλαιότερη==
Κατά την παλαιότερη απ΄ αυτές τόσο ο [[Ήλιος]] όσο και οι Πλανήτες πιστεύονταν πως κινούνταν γύρω από τη Γη η οποία και αποτελούσε το κέντρο του κόσμου (του σύμπαντος), εξ ου και η θεωρία αυτή ονομάσθηκε, (Γη + κέντρο), '''γεωκεντρικό σύστημα του κόσμου'''. Βασικός εκπρόσωπος αυτής της θεωρίας ήταν ο [[Κλαύδιος Πτολεμαίος]].<ref>Δ. Κωστάκη - Ν. Χασάπη "Κοσμογραφία" σελ.91</ref><br>
|