Φλειούς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Φλειούντας''' (παλιότερα Φλιοῦς και Φλειοῦς) ήταν αρχαία πόλη-κράτος της Πελοποννήσου, χτισμένη στο [[Φλιάσιο Πεδίο]], στα νοτιοδυτικά του σημερινού νομού Κορινθίας, 3,5 χλμ. βορειοδυτικά της [[Νεμέα]]ς και στις όχθες του [[Ασωπός|Ασωπού]] ποταμού. -αυτόςAυτός είναι πλέον [[χείμαρρος]]. Ήταν [[Ιωνία|ιωνική]] πόλη και, όταν επέδραμαν οι [[Δωριείς]], πολλοί κάτοικοι της έφυγαν για τη [[Σάμος|Σάμο]] και τη Μικρά Ασία. Στη συνέχεια, όσοι υποτάχθηκαν, αποτέλεσαν σταδιακά στενό σύμμαχο της [[αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]]. Είχαν εχθρικές σχέσεις με τους γείτονές τους [[Αργείοι|Αργείους]], αλλά, -ως μέλη της δωρικής εξάπολης της Πελοποννήσου-, και με την [[Αθήνα]]. Σήμερα, (από ανασκαφές που κράτησαν από το 1924 έως το 1970), βρέθηκαν και σώζονται ερείπια του τείχους της πόλης και του θεάτρου της, όπως και του βουλευτηρίου. Επίσης, σώζονται χρυσά νομίσματα του 5ου π.Χ. αιώνα, με χαραγμένο ταύρο ως σύμβολο του [[Διόνυσος|Διονύσου]].

Η περιοχή κατά πάσα πιθανότητα ονομαζόταν παλιότερα Αραντία (από τον Άραντα) και μετά Αραιθυρέα. Κάποια στιγμή της έδωσε το όνομά της ο [[Φλίας]] ή Φλιοῦς, που <ref>σύμφωνα με τον Παυσανία, Βιβλίο 6,6</ref> ίσως ήταν εγγονός του Τημένου και γιος της Αραιθυρέας, κόρης του Άραντος. Σύμφωνα με αυτή την παράδοσή ήταν και σύζυγος της Χθονοφύλης. Άλλη παράδοση αναφέρει τον Φλίαντα ως [[Αργοναύτης|Αργοναύτη]], γιο του [[Διόνυσος|Διόνυσου]] και της Αρδιάδνης<ref>ο Υγίνος αναφέρει ότι ήταν γιος της Αριάδνης και του Διόνυσου και τον χαρακτηρίζει "Φλιάσιο"</ref>, ενώ άλλη ως γιο του Διόνυσου και της Χθονοφύλης. Η Χθονοφύλη αναφέρεται πάντως από όλους ότι γεννήθηκε στην Αραιθυρέα.

Όταν επέδραμαν οι [[Δωριείς]] από το [[Άργος]] και τη [[Σικυώνα]], πολλοί ντόπιοι έφυγαν υπό τον Ίππασο (πρόγονο του [[Πυθαγόρας|Πυθαγόρα]]) για τη Σάμο και άλλοι για τη Μικρά Ασία, όπου οικοδόμησαν μαζί με τους επίσης φυγάδες Κλεωνείς, την πόλη [[Κλαζομενές]]. Όσοι έμειναν αναμίχθηκαν με τους Δωριείς, όπως ίσως υποδηλώνει και η φράση "φυλή Χθονοφύλης" (φυλή των ντόπιων). Στην αρχή σχηματίστηκε μια χαλαρή ομοσπονδία από έξη δωρικές πόλεις και η Φλειούς ανήκε σε αυτήν (μαζί με το [[Άργος]], την [[Αρχαία Κόρινθος|Κόρινθο]], τη [[Σικυώνα]], την [[Επίδαυρος|Επίδαυρο]] και την [[Τροιζήνα]]). Έστειλε μάλιστα και ο Φλειούς στρατό (200 άνδρες) στις [[Θερμοπύλες]], εναντίον των [[Περσικοί πόλεμοι|Περσών]]. Η συμμαχία της με τη Σπάρτη την οδήγησε σε πόλεμο και με την Κόρινθο (395-387 π.Χ.). Στη διάρκεια αυτού του πολέμου η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε από τους πελταστές του Αθηναίου Ιφικράτη (το 391 π.Χ.) . Το 384 π.Χ. οι Φλειούντιοι αποφάσισαν να αποχωρήσουν από το σπαρτιατικό στρατόπεδο και στην πολιτεία τους κυριάρχησαν οι δημοκρατικοί, που εξόρισαν όλους τους ολιγαρχικούς και αριστοκρατικούς. Όμως σε λίγα χρόνια η περιοχή ξαναπέρασε στον έλεγχο της Σπάρτης, επειδή το 380 π.Χ. επενέβη με το στρατό του ο βασιλιάς της Σπάρτης [[Αγησίλαος Β΄]]. Τότε οι Σπαρτιάτες πολιόρκησαν την πόλη για 20 μήνες και τελικά πέτυχαν να επαναφέρουν το ολιγαρχικό καθεστώς.

Οι Δημοκρατικοί του Φλειούντα αποπειράθηκαν να ανακαταλάβουν την εξουσία μετά την [[μάχη των Λεύκτρων]], που κατέληξε σε ήττα των Σπαρτιατών, αλλά δεν το κατόρθωσαν. Η πόλη παρέμεινε σύμμαχος της Σπάρτης κατά το διάστημα που αυτή βρισκόταν σε πόλεμο με το [[Αρκάδες|Κοινό των Αρκάδων]], μεταξύ 370 και 362 π.Χ. Το 368 π.Χ. κινήθηκαν εναντίον της οι Αρκάδες και οι Αργείοι όμως, απέτυχαν όμως να την καταλάβουν. Λίγο μετά οι Σπαρτιάτες νίκησαν τους Αρκάδες και τους Αργείους κοντά στην Αρκαδική πόλη Εύτρηση. Πάντως οι ΦλειούντιοιΦλειάσιοι είχαν ζητήσει να μείνουν ουδέτεροι<ref>Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Παύλου Δρανδάκη</ref> στον αγώνα μεταξύ [[Αρχαία Θήβα|Θήβας]] και [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]ς, δηλώνοντας ότι ναι μεν δεν θα επιτεθούν σε θηβαϊκούς στόχους, αλλά ούτε και θα εκστρατεύσουν ποτέ εναντίον της Σπάρτης.

Αργότερα ο Φλειούντας συμμετείχε στην πανελλήνια συμμαχία που διοργάνωσε ο [[Φίλιππος Β' της Μακεδονίας|Φίλιππος]] το 337 π.Χ. και το 323 π.Χ., όταν μαθεύτηκε ότι πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος, αποστάτησε μαζί με τους Αθηναίους. Το 228 μπ.Χ. συμμετείχε στην [[Αχαϊκή Συμπολιτεία]], αλλά 4 χρόνια αργότερα έκρινε πιο συμφέρον να συμμαχήσει ξανά στενά με τη Σπάρτη και το 224 π.Χ. συνήψε ξανά στενούς δεσμούς -επί [[Κλεομένης|Κλεομένη]], βασιλιά τότε της Σπάρτης.

Σύμφωνα με τον [[Παυσανίας|Παυσανία]] το Β΄αιώνα μ.Χ. στην ακρόπολη του Φλειούντα υπήρχε άλσος και ιερό και πολλοί ναοί. Επίσης η περιοχή είχε υπολογίσιμη παραγωγή. Συγκεκριμένα ήταν πλούσια σε αμπέλια και οι κάτοικοι παρήγαγανπαρήγαν κρασί και είχαν την εκμετάλλευση της κοιλάδας του Ασωπού, δηλαδή του Φλιασίου πεδίου, που βρισκόταν σε σημαντικό υψόμετρο (σήμερα 400 μέτρα από τη στάθμη της θάλασσας).

Η περιοχή ακολούθησε τη μοίρα όλης της Πελοποννήσου, αλλά αντιστάθηκε με ιδιαίτερη ζέση στον επεκτατισμό των [[Οθωμανοί|Οθωμανών]]. Αυτό το πλήρωσε ακριβά το 1460, επειδή θεωρήθηκε κέντρο αντίστασης και υπέστη μεγάλες ζημίες απο τον [[Οθωμανοί|οθωμανικό στρατό]].