Πηδάλιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Disambiguated: Άλωση της Κωνσταντινούπολης → Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) |
|||
Γραμμή 5:
===Ιστορικό και περιεχόμενο===
Το [[Κανονικό Δίκαιο]], ως επιστήμη, άρχισε να καλλιεργείται κατά την 2η χιλιετία μ.Χ., αν και οι πρώτες του καταβολές φτάνουν μέχρι τις αρχές του 4ου αιώνα<ref>Κοτσώνης Ι. Ιερώνυμος, ''Κανονικόν και Εκκλησιαστικόν Δίκαιον'', Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (Θ.Η.Ε.), τόμ. 07, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968, στ. 303</ref>. Πληρέστερες επιστημονικές προσπάθειες για την κατάρτηση συλλογών των Ιερών Κανόνων εμφανίζονται τον 6ο αιώνα. Στις αρχές του ανάγεται η λεγόμενη «''Κανονική Σύνοψις''», η οποία αποδίδεται στον ''Στέφανο τον Εφέσιο'' όπως και η συλλογή Ιερών Κανόνων που μνημονεύεται από τον [[Πατριάρχης Ιωάννης Γ΄ Σχολαστικός|Ιωάννη Σχολαστικό]], τον μετέπειτα ([[566]]-[[578]]) πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος επίσης, κατά τα μέσα του ίδιου αιώνα συνέταξε συστηματική κανονική συλλογή. Η καλλιέργεια του ''Κανονικού Δικαίου'' συνεχίστηκε και μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]].
:''«Προς το τέλος της τουρκοκρατίας, εμφανίζονται δύο εξέχοντες κανονολόγοι ο Αγάπιος Λεονάρδος και ο Νικόδημος ο Αγιορείτης, οι οποίοι [...] συνέταξαν την εν έτει [[1800]] το πρώτον εις δημώδη γλώσσαν και μετά σχολίων εκδοθείσαν συλλογήν των Ιερών Κανόνων, την γνωστήν υπό το όνομα «Πηδάλιον», η οποία θεωρείται ως επίσημος συλλογή της Ελληνικής Εκκλησίας.»''<ref>Ό.π., στ. 304</ref>.
| |||