Λόγω της ίδιας της αμφιλεγόμενης φύσης του αντικειμένου, στηνΣτην ηθική δεν υπάρχει πάντα σύμπτωση απόψεων αλλά διαφορετικέςδιαφορετική θεωρίεςθεματολογία, κάποιες φορές αντιφατικέςμε μεταξύαπόθεση τουςσε ακόμαδιάρκεια καιδιαχρονικής σταεναλλασσόμενης βασικάενέργειας τουςαπό σημείασκέψης. Η σύγχρονη φιλοσοφική έρευνα τείνει προς την προσπάθεια ''σύνθεσης'', και υπάρχει συναίνεση τουλάχιστον ως προς το ποιες είναι οι τρεις βασικές θεωρίες: οι αρεταϊκές ηθικές με εκπροσώπους τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]] και τον [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]], η [[ωφελιμιστική ηθική]] με κύριο εκπρόσωπο τον [[Στιούαρτ Μιλ]] και η [[δεοντολογική ηθική]] όπως αναπτύχθηκε από τον [[Καντ]] και άλλους φιλοσόφους.
