Ο '''Νικόλα Πάσιτς''' ([[Σερβικά]]: ''Никола Пашић''), [[1845]]-[[1926]]), ήταν [[Σέρβοι|Σέρβος]] πολιτικός, πέντε φορές πρωθυπουργός της [[Σερβία]]ς και τρεις φορές του μετέπειτα Βασιλείου Σέρβων Κροατών και Σλοβένων. Το όνομά του συνδέθηκε με τους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] και τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμιο Πόλεμο]].
==Βιογραφία==
Ο Νικόλα Πάσιτς γεννήθηκε στη Ζάγιετσαρ[[Ζάγετσαρ]] της Σερβίας το 1845. Σπούδασε αρχικά στο [[Βελιγράδι]] μηχανολόγος και στη συνέχεια στο Πολυτεχνείο της [[Ζυρίχη]]ς όπου και υποκινούμενος από τον Ρώσο αναρχικό [[Μιχαήλ Μπακούνιν]] άρχισε να ενδιαφέρεται για τον φιλελευθερισμό της εποχής. Όταν επέστρεψε ανέλαβε τη σύνταξη της εφημερίδας "Οσλομποντιένε", όργανο της σοσιαλιστικής ομάδας του Σβέτοζαρ Μάρκοβιτς, γενόμενος προπαγανδιστής. Θεωρώντας πως ο τότε Βασιλιάς [[Μίλαν Α' Οβρένοβιτς|Μίλαν Ομπρένοβιτς]] της Σερβίας στερούσε τη Χώρα από μία εθνική προοπτική ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική. Το [[1878]] εκλέχθηκε βουλευτής και αρχηγός της αντιπολίτευσης κατά της απολυταρχίας. Όταν εκδηλώθηκε κάποια λαϊκή εξέγερση όπου θεωρήθηκε υποκινούμενη από το Ριζοσπαστικό κόμμα, την ίδρυση του οποίου είχε βοηθήσει ο Πάσιτς τον ανάγκασε να διαφύγει στη [[Βουλγαρία]]. Όταν ο Μίλαν τελικά παραιτήθηκε υπέρ του γιου του [[Αλέξανδρος Ομπρένοβιτς|Αλέξανδρου Ομπρένοβιτς]], το [[1899]], ο Πάσιτς επέστρεψε όπου και εκλέχθηκε πρόεδρος του Κοινοβουλίου. Έτσι διετέλεσε για πρώτη φορά Πρωθυπουργός στη περίοδο από τον Φεβρουάριο του [[1891]] μέχρι τον Αύγουστο του [[1892]]. Την περίοδο αυτή ως υπουργός Εξωτερικών συνόδεψε τον Βασιλέα Αλέξανδρο σε επίσημη επίσκεψη στη [[Ρωσία]] δημιουργώντας σταθερούς δεσμούς με το τσαρικό καθεστώς.
Κατά την απόπειρα δολοφονίας του Μίλαν το [[1899]], του απαγγέλθηκαν ψευδείς κατηγορίες περί συμμετοχής του όπου και συλληφθείς καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Βασιλιάς όμως Αλέξανδρος τον αμνήστευσε όπου και μετά αυτοεξορίστηκε. Μετά όμως από το αιματηρό πραξικόπημα του [[1903]] όπου η δυναστεία των Ομπρένοβιτς ανατράπηκε και στο θρόνο ανήλθε ο [[Πέτρος Α΄ της Σερβίας|Πέτρος Α' Καραγιώργεβιτς]] ο Πάσιτς δικαιωμένος πλέον άρχισε να κυριαρχεί στη πολιτική σκηνή. Έτσι από τον Δεκέμβριο του 1904 μέχρι τον Μάιο του 1905 διετέλεσε 2η φορά Πρωθυπουργός και υπουργός των Εξωτερικών. Τότε κατάφερε και αντιμετώπισε με επιτυχία τον δασμολογικό πόλεμο που ασκούσε τότε η Αυστροουγγαρία κατά της Σερβίας.
