Γιγαντομαχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Γιγαντομαχία''' είναι αρχαίος Ελληνικός μύθος που περιγράφει την πάλη του Δία και των ολυμπίων Θεών με τους Γίγαντες. Την περιγράφει ο [[Απολλόδωρος ο Αθηναίος|Απολλόδωρος]] στο έργο του «''περί θεών''», ο [[Όμηρος]] στην «''[[Οδύσσεια]]''», ο [[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνος]] στο «''Poetica Astronomica''», ο [[Παυσανίας]] και ο [[Νόννος ο Πανοπολίτης]].

Όταν ο Δίας νίκησε τον Κρόνο και τους Τιτάνες, και τους καταπόντισε στα Τάρταρα, η Γαία μίσησε τον Δία και τους άλλους θεούς του ουρανού, και όλα τα παιδιά τους. Ξεσήκωσε τους Γίγαντες, και αυτοί με αρχηγό τον [[ΕυρυμέδωνΕυρυμέδοντας (μυθολογία)|Ευρυμέδοντα]] εκτόξευαν προς τον ουρανό τεράστιες κοτρώνες και φλεγόμενα βελανίδια. Η Γαία ξεκίνησε για να αναζητήσει το βοτάνι της αιωνιότητας για να κάνει τα παιδιά της αθάνατα. Ο Δίας τότε φώναξε την [[Ηώς|Ηώ]], τον [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιο]] και την [[Σελήνη (μυθολογία)|Σελήνη]] και τους απαγόρευσε να βγούν και να φωτίσουν. Μέσα στο σκοτάδι πήγε αυτός και βρήκε πρώτος το βοτάνι της αιωνιότητας. Ο χρησμός του μαντείου όμως είπε, ότι «μόνο η βοήθεια ενός θνητού θα έφερνε την νίκη, αφού οι Γίγαντες είναι άτρωτοι για τους θεούς». Η [[Αθηνά]] τότε ζήτησε την βοήθεια του Ηρακλή. Μαζί με τον Ηρακλή έσπευσε και ο Διόνυσος.