Αντίγονος Β΄ Ματταθίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Ο Αντίγονος επιχείρησε να διεκδικήσει την εξουσία με τη βοήθεια του δυνάστη της Τύρου Μαρίωνα και του δυνάστη της Χαλκίδας Πτολεμαίου, όμως ηττήθηκε από τον [[Ηρώδης ο Μέγας|Ηρώδη]] ([[42 π.Χ.]]) που κατείχε τότε το αξίωμα του στρατηγού της Κοίλης Συρίας και Σαμάρειας<ref> Jewish Encyclopedia '' ANTIGONUS MATTATHIAS . Defies Rome''</ref>.
 
Δυο χρόνια αργότερα οι [[Πάρθοι]] κατέλαβαν τη [[Συρία]]. Ο δυνάστης της Χαλκίδας Λυσανίας, γιος του Πτολεμαίου, [[Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (37 π.Χ.)#Οι Πάρθοι στην Ιουδαία. Ο Αντίγονος Ματταθίας ανακηρύσσεται βασιλιάς |τους έπεισε να εγκαταστήσουν]] τον Αντίγονο ως βασιλιά στην [[Ιουδαία]]. Οι Πάρθοι κατέλαβαν την [[Ιερουσαλήμ]] και ανακήρυξαν αρχιερέα και βασιλιά τον Αντίγονο<ref name=autogenerated1> Jewish Encyclopedia '' ANTIGONUS MATTATHIAS .Crowned King.''</ref>. Ο Υρκανός οδηγήθηκε στην αιχμαλωσία, χάνοντας τη σωματική ακεραιότητα που απαιτούσε το αξίωμά ουτου, επειδή ο Αντίγονος του ακρωτηρίασε τα αυτιά με τα δόντια του για να μην μπορέσει να ξαναγίνει ποτέ αρχιερέας<ref name=autogenerated1 />. Ο Ηρώδης, [[τετραρχία|τετράρχης]] εκείνη την εποχή, διέφυγε από τη χώρα και κατέφυγε στη Ρώμη όπου [[Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (37 π.Χ.)# Ο Ηρώδης ανακηρύσσεται βασιλιάς από την Σύγκλητο |ανακηρύχτηκε βασιλιάς]] από τη [[Σύγκλητος|Σύγκλητο]] ([[40 π.Χ.]] )<ref> Ιώσηπος ''Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.XIV.4. [283]-[285].''σελ.147</ref><ref> Sicker, Martin ''Between Rome and Jerusalem: 300 years of Roman-Judaean relations Chapter 9 Herod and Marcus Antonius '' σελ.72</ref>.
 
Ο Ηρώδης έχοντας την υποστήριξη του [[Μάρκος Αντώνιος|Μάρκου Αντώνιου]] επέστρεψε στην Ιουδαία το επόμενο έτος και [[Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (37 π.Χ.)#Κατάληψη της Παλαιστίνης από τον Ηρώδη|ύστερα από διετή εμφύλιο πόλεμο κατάφερε να ανακαταλάβει όλα τα εδάφη]] του Αντίγονου, περιορίζοντάς τον στην Ιερουσαλήμ<ref name=autogenerated1 /> .
 
Το [[37 π.Χ.]] ο Ηρώδης έχοντας την ενίσχυση του νέου έπαρχου της Συρίας, Γάιου Σόσιου<ref> Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.XVΙΙ.9. [345]-[346].''σελ.173</ref><ref> Бuблuomeкa Pycлaнa Xaзapзapa.''Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Βιβλίο ΙΔ.XVΙ.1.''[468]-[469]</ref> κατάφερε [[Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (37 π.Χ.)# Η πολιορκία της Ιερουσαλήμ |ύστερα από πεντάμηνη πολιορκία να καταλάβει την πόλη]] (καλοκαίρι του [[37 π.Χ.]]) <ref> Ιώσηπος ''Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.XVΙΙΙ.3. [351].''σελ.175-177</ref>. Ο Αντίγονος παραδόθηκε στον Σόσιο ο οποίος τον αποκάλεσε υποτιμητικά «''Αντιγόνη''» (υπονοώντας την ηρωίδα της ομώνυμης τραγωδίας του Σοφοκλή) και οδηγήθηκε στην [[Αντιόχεια]]. Ο Ηρώδης, ο οποίος φοβήθηκε τη μεταστροφή της γνώμης των Ρωμαίων υπέρ του Αντίγονου, αν ο τελευταίος μεταφερόταν στη Ρώμη, έπεισε τον Μάρκο Αντώνιο να τον εκτελέσει. Έτσι ο Αντίγονος αποκεφαλίστηκε ([[37 π.Χ.]]) <ref> Jewish Encyclopedia '' ANTIGONUS MATTATHIAS .Besieged in Jerusalem''</ref><ref> Sicker, Martin '' Between Rome and Jerusalem: 300 years of Roman-Judaean relations Chapter 9 Herod and Marcus Antonius '' σελ.75</ref>.
 
==Παραπομπές==
{{Παραπομπές|2}}