Αποσάθρωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 4528362 από τον 5.54.137.116 (Συζήτηση)δεν χρειάζεται
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|23|02|2014}}
[[Αρχείο:Timna 2.jpg|thumb|Πέτρωμα αλλοιωμένο από αιολική διάβρωση (Βουνά Εϊλάτ, [[Ισραήλ]])]]
 
Με τον όρο '''αποσάθρωση''' εννοούμε την προοδευτική και σταδιακή αποσύνθεση των υλικών των [[Έδαφος|εδαφών]], των [[Πέτρωμα|πετρωμάτων]], της [[λάσπη]]ς αλλά και τεχνητών υλικών με την πάροδο του χρόνου υπό την επίδραση παραγόντων του [[Περιβάλλον|περιβάλλοντος]], όπως του [[Άνεμος|ανέμου]], του [[Νερό|νερού]], του [[Πάγος|πάγου]] ή ακόμη και των ζωντανών οργανισμών ([[βιοδιάβρωση]]), αλλά και τη [[διάβρωση]].
 
=== Αιολική αποσάθρωση ===
Η αποσαθρωτική ενέργεια που αναπτύσσουν οι [[άνεμοι]] κατά την κίνηση τους πάνω στην επιφάνεια της Γης[[Γη]]ς, τροποποιώντας έτσι την εξωτερική μορφή των διάφορων πετρωμάτων, κυρίως στις ερημικές θερμές περιοχές και σε μικρότερη κλίμακα σε περιοχές με ιδιαίτερα φτωχή Βλάστηση (υποερημικές, παράκτιες ζώνες, περιοχές γύρω από παγετώνες κλπ.).
 
Κατά κανόνα οι άνεμοι θεωρούνται ρεύματα τα οποία κινούνται από σημεία με υψηλότερη πίεση της ατμόσφαιρας προς σημεία με χαμηλότερη, με κινήσεις εν μέρει παράλληλες προς την επιφάνεια της Γης•Γης, η ροή τους όμως είναι συχνά ανώμαλη, με ρεύματα ανοδικά και καθοδικά, με περιδινήσεις και απότομες αλλαγές διεύθυνσης εξαιτίας στιγμιαίων τοπικών συνθηκών. Σε τέτοιες συνθήκες οι άνεμοι αποκτούν ορισμένη ποσότητα ενέργειας[[ενέργεια]]ς, με την οποία αποσπούν και μεταφέρουν σκόνη και κόκκους άμμου, από σημεία όπου άλλες φυσικές και χημικές επιδράσεις έχουν προκαλέσει τη γένεση τους. Οι άνεμοι μερικές φορές απογυμνώνουν τα πετρώματα σε μεγάλες εκτάσεις (και αυτό συμβαίνει στην περίπτωση των ερήμων) οπότε δεν απομένουν παρά μόνο γυμνοί βράχοι (λιθώδεις θίνες, τα ''hammad'' της Σαχάρας[[Σαχάρα]]ς) ή χαλίκια αρκετά Βαριά- αυτά που δεν μπορούν να μεταφερθούν, σχηματίζουν τα ρεγκ (όρος που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για τις ερημικές περιοχές της Σαχάρας). Αυτή η δράση ανύψωσης, μεταφοράς και κύλισης πάνω στην επιφάνεια του εδάφους των λεπτών υπο¬λειμμάτων της αποσύνθεσης των πετρωμάτων, την οποία αναπτύσσουν οι άνεμοι με τα ρεύματα τους, ονομάζεται αποφύσηση.
 
Τα λεπτά υλικά που μεταφέρονται με τον άνεμο αποτελούν ισχυρό παράγοντα απόξεσης, ικανό να λειαίνει, να χαράζει και να τρυπά ακόμη και τα πιο σκληρά πετρώματα, δημιουργώντας έτσι ιδιαίτερους τύπους αποσαθρωτικών μορφών που χαρακτηρίζουν την α.δ.• αυτό το φαινόμενο αποσάθρωσης ονομάζεται απορρίνιση. Οι μορφές που αποκτούν τα πετρώματα με την αιολική απορρίνιση είναι συνήθως αρκετά χαρακτηριστικές στις λεπτομέρειες, ελάχιστα όμως στο σύνολο τους. Τα ανθεκτικότερα τμήματα των πετρωμάτων, πάνω στα οποία δρα σε μικρότερο βαθμό η απορρίνιση, καταλήγουν να προεξέχουν πάνω από τα λιγότερο ανθεκτικά, στα οποία σχηματίζονται κοιλότητες• έτσι προκύπτει μια χαρακτηριστική αιολική σμίλευση, σε σχήματα κυψελίδων, μικρών θυλάκων και κυπέλλων, δικτυωτών, δαιδάλων κ.ά. Χαρακτηριστικοί επίσης είναι οι λεγόμενοι μύκητες, βραχώδεις προεξοχές σε σχήμα χοντρής πλάκας πάνω στην κορυφή λεπτού στηρίγματος. Οι μύκητες σχηματίζονται από τη αποσαθρωτική ενέργεια του βαρύτερου υλικού, που το μετακινεί ο άνεμος χαμηλά, σχεδόν αγγίζοντας την επιφάνεια του εδάφους. Η ενέργεια αυτή του βαρύτερου υλικού είναι μεγαλύτερη σε σύγκριση με την ασθενέστερη δράση του λεπτότερου υλικού, που μεταφέρεται αιωρούμενο.
Γραμμή 29 ⟶ 30 :
</div>
Η ανωτέρω εξίσωση προέκυψε από τη στατιστική επεξεργασία στοιχείων από παρατηρήσεις σε καλλιεργούμενα εδάφη με μικρές λεκάνες απορροής στις ΗΠΑ και αφορά την αυλακωτή διάβρωση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει αμφισβητηθεί η ακρίβεια της μιας και αποτελεί μειονέκτημα της μεθόδου στην περίπτωση που εφαρμόζεται η μέθοδος σε περιοχές εκτός των ΗΠΑ και άλλες μορφές διάβρωσης. Επιπροσθέτως δεν συνυπολογίζει τη στερεομεταφορά στις κλιτύες των λεκανών απορροής. Επίσης μειονεκτεί διότι συνυπολογίζει την εδαφική διάβρωση πολλαπλασιάζοντας εντελώς διαφορετικά μεγέθη, τα οποία εκφράζουν βροχόπτωση, εδαφολογικά χαρακτηριστικά, τοπογραφικές κλίσεις, φυτοκάλυψη και πρακτικές ελέγχου της διάβρωσης ενώ στην πραγματικότητα η διάβρωση δεν μπορεί να προσεγγιστεί με τόσο απλουστευμένο τρόπο [Kirkby, 1980]. Η εξίσωση Wischmeier εξακολουθεί να εφαρμόζεται λόγο της χρηστικότητας της αν και δεν δίνει αρκετά ακριβείς εκτιμήσεις για τις περισσότερες εφαρμογές. Έχουν προταθεί διάφορες τροποποιήσεις στον υπολογισμό του συντελεστή διαβρωσιμότητας εδάφους (Κ), όπου είναι η μεγαλύτερη δυσκολία εφαρμογής της εξίσωσης.Τα αποτελέσματα της ΠΕΕΑ δεν θα πρέπει να λαμβάνονται ως απόλυτη τιμή αλλά ως μέτρο σύγκρισης περιοχών.
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{βικιλεξικό}}