Πυρπολικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα πυρπολικά πλοία, μεγάλα ή συνηθέστερα μικρά σκάφη, ήταν σε χρήση ήδη από τη αρχαιότητα, με πιο γνωστή περίπτωση εκείνη στην [[Τύρος|Τύρο]], κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της από τον [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγα Αλέξανδρο]]. Εκεί όμως δεν χρησιμοποιήθηκαν εναντίον άλλων πλοίων, αλλά από τους κατοίκους της Τύρου για να κάψουν τον ξύλινο [[μώλος|μώλο]] που κατασκεύαζαν στη θάλασσα οι Μακεδόνες προκειμένου να φτάσουν στην πόλη και να την καταλάβουν. Η παλαιότερη αναφορά που έχουμε για χρήση πυρπολικών εναντίον εχθρικών πλοίων αφορά τη χρήση του από τους [[Συρακούσες|Συρακούσιους]] κατά του αθηναϊκού στόλου στη [[Σικελική Εκστρατεία]] (415-413 π.Χ.). Μια άλλη γνωστή ιστορική περίπτωση έρχεται από το έτος 208 μ.Χ., όταν ο Κινέζος πολέμαρχος Χουάνγκ Γκάι χρησιμοποίησε ένα πυρπολικό γεμάτο με ξερά κλαδιά και [[Λίπος (χημεία)|λίπος]] για να καταστρέψει τον εχθρικό στόλο στη [[Ναυμαχία των Κόκκινων Λόφων]].

Πρώτη επιτυχής χρήση του επανδρωμένου πυρπολικού έγινε στις [[27 Μαΐου]] [[1821]] στην [[Ερεσός|Ερεσσό]] όπου οι Τούρκοι απώλεσαν ένα αξιόλογο πλοίο «γραμμής». Αναδειχθείς πρώτος Πυρπολητής] ο [[Δημήτριος Παπανικολής|Παπανικολής]]. Τότε ξένος παρατηρητής σημείωνε «...τελικά οι Έλληνες βρήκαν το όπλο της Επανάστασης!» Μετά από αυτό το γεγονός οι Πρόκριτοι εγκρίνανε μετατροπές παλαιών ιστιοφόρων σε '''πυρπολικά''' εξαγοραζόμενα από τη τότε κυβέρνηση αντί 25.000 και 45.000 [[γρόσιΚουρούς|γρόσια]] με ισόποση περίπου δαπάνη για τη μετατροπή τους.