Ιουνιανά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tsakdim (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 4:
Οι δύο παρατάξεις, «Ορεινών» και «Πεδινών», δημιουργήθηκαν μετά την εκδίωξη του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]]. Οι Πεδινοί αποτελούνταν από οπαδούς του Αγγλικού κόμματος με επικεφαλής τον [[Δημήτριος Βούλγαρης|Δημήτριο Βούλγαρη]], ενώ οι Ορεινοί από οπαδούς του Γαλλικού και του Ρωσικού με επικεφαλής τον [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κωνσταντίνο Κανάρη]]. Και οι δύο παρατάξεις προσπάθησαν να ασκήσουν απόλυτη εξουσία, με αποτέλεσμα σύντομα να συγκρουστούν. Οι αναταραχές αρχικά αποφεύχθησαν χάρις τον διορισμό του δικαστικού [[Ζηνόβιος Βάλβης|Ζηνοβίου Βάλβη]] στην πρωθυπουργία ([[Κυβέρνηση Ζηνοβίου Βάλβη 1863]]).
 
Στις [[29 Απριλίου]] σχηματίστηκε κυβέρνηση υπό τον [[Μπενιζέλος Ρούφος|Μπενιζέλο Ρούφο]], οπαδό των Ορεινών, η [[Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1863]]. Τον Ιούνιο ο Μπενιζέλος Ρούφος αντικατέστησε δύο επιφανή στελέχη των πεδινών, τον υπουργό στρατιωτικών Μπότσαρη και τον υπουργό ναυτικών Μπουντούρη, με τους ορεινούς Κορωναίο και [[Μιλτιάδης Κανάρης|Μιλτιάδη Κανάρη]] αντίστοιχα. Η πράξη αυτή εξόργισε την ηγεσία των πεδινών και στις 16 Ιουνίου με τη συνεργασία του λήσταρχου Κυριάκου και του 6ου τάγματος πεζικού επιτέθηκαν σε ομάδα χωροφυλακής, η οποία κυνηγούσε τον Κυριάκο, και τελούσε υπό την αρχηγία του υπουργού στρατιωτικών και αρχηγού της εθνοφρουράς Κορωναίου. Ο Κορωναίος κατάφερε και συνέλαβε τον αρχηγό του 6ου τάγματος Λεοτσάκο, αλλά γρήγορα αναγκάστηκε να τον ανταλλάξει με τους υπουργούς [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Αλέξανδρο Κουμουνδούρο]] και [[Δημήτριος Καλλιφρονάς (πολιτικός)|Δημήτριο Καλλιφρονά]], οι οποίοι είχαν συλληφθεί από τους πεδινούς. Την επομένη των γεγονότων, δηλαδή στις [[19 Ιουνίου]], η κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου υπέβαλλε την παραίτησή της.
 
Εν τω μεταξύ ο αντισυνταγματάρχης [[Δημήτριος Παπαδιαμαντόπουλος]], διοικητής του πυροβολικού, στασίασε και προσχώρησε στις δυνάμεις των πεδινών, ενώ παράλληλα οι βόρειοι κατέλαβαν καίρια σημεία στην πόλη όπως τα ανάκτορα, τους στρατώνες κ.ά. Η απόπειρα του Παπαδιαμαντόπουλου να καταλάβει τα ανάκτορα στέφθηκε από αποτυχία, αλλά είχε ως αποτέλεσμα εκτός από τον θάνατο 80 ατόμων, την δολοφονία του [[Αριστείδης Κανάρης|Αριστείδη Κανάρη]], γιου του Κωνσταντίνου Κανάρη. Την ίδια μέρα, ο [[Διομήδης Κυριακός]], νέος πρωθυπουργός, προσπάθησε να συνάψει ανακωχή μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την επόμενη μέρα συγκρούσεις ξέσπασαν και στην Εθνική Τράπεζα, η οποία ήταν υπό την κατοχή των πεδινών, στην [[Πλάκα]] και γενικά σε όλη την πόλη. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων σημειώθηκαν κλοπές καθώς και αναίτιες δολοφονίες.